od wznowienia sezonu covid-1900 doszło do wielu dość poważnych i widowiskowych wypadków. Były mistrz świata Rosji, Nikołaj Razouvaev, opowiada w „Rosyjskiej korbie” o możliwych przyczynach, wprowadzanych przez Eda Hooda.
# Współpraca Ed Hood i Nikolai Razouvaev. #
wypadek Dauphine mógł wykluczyć Primoza Rogliča z trasy
w ciągu zaledwie kilku tygodni od wznowienia wyścigów doszło do bardzo wielu wypadków – kruijkswijk wypadł z trasy, roglič wypadł z Dauphine, Jakobsen Polak odpadł w finale, Remco przez most – i to było przed pierwszym etapem demolition derby, który był pierwszym etapem le tour. Praktycznie każdy jeździec uderzył w deck z Philippe Gilbert out ze złamaną rzepką i Rafa Valls out z złamaną udem.
wycieczka do rafy Valls
więc kiedy zobaczyliśmy ten artykuł na stronie naszego amigo, byłego mistrza świata juniorów w jeździe na czas, Nikołaja Razouvaeva aka 'rosyjskiego Korba’, pomyśleliśmy, że zrobił kilka interesujących punktów. Ale zanim przeczytasz, co mówi Nikolai. Kupiłam kiedyś książkę; z Yellow Jersey Press, „The Secret Cyclist-real life in the professional peleton” autorstwa anonimowego profesjonalnego jeźdźca. „Porte może być tak szybko pod górę, jak chce, ale jeśli nie radzi sobie z trudnymi drogami, szybkimi zjazdami i trudnymi nawierzchniami, takimi jak żwir lub bruk, nie zasługujesz na wygraną w Grand Tour. Nie ścigamy się na Stravie, ani na rowerach treningowych na siłowni. Jazda na rowerze ma być hard core.”
i chociaż jestem wielkim fanem Remco i Deceunincka, to wszyscy pozostali w tej czołowej grupie pokonali ten zakręt w Lombardii. . .
do Ciebie, towarzyszu Mikołaju:
bike crashes hurt.
parafrazując 'Fight Club’ Tylera Durdena, na wystarczająco długiej linii czasu, stopa bezwypadkowa spada do zera. Takie jest prawo. Philippe Gilbert, cytowany przez VeloNews, powiedział tak samo: „przejechałem już ponad 1000 wyścigów w mojej karierze i był chyba tylko jeden bez wypadku.”Philippe wie, o czym mówi.
szokujący wypadek Philippe ’ a Gilberta
siedząc przed telewizorem oglądając wyścig zawodowców, zastanawia mnie, dlaczego ci wykwalifikowani profesjonaliści tak się rozbijają. Zastanawia mnie to, ponieważ kiedy patrzę wstecz na moje wyścigi w Związku Radzieckim, pamiętam wypadki. Wielkie wypadki, małe wypadki, paskudne, krwawe wypadki i jednorazowe wypadki, gdy ktoś ślizga się na zakręcie, nie zabierając nikogo ze sobą. To się stało, ale nie w tempie, które widzę w telewizji w profesjonalnych wyścigach. Nie rozbiliśmy się tak często. Mógłbym przejść cały sezon bez wypadku. Wielu moich kolegów też.
Skill? Nie to. Pro rider to pro rider. Przed osiągnięciem tego poziomu zawodowcy spędzają lata w siodle, tysiące godzin. Wyścigi w każdych warunkach. Słońce, deszcz, śnieg. Nawet śnieg. Dobre drogi, złe drogi. Miasta, otwarte drogi. Co tylko chcesz, ścigali się. Nie umiejętności. Byłbym idiotą udając, że system Bloku Wschodniego hoduje lepiej wykwalifikowanych zawodników. To głupie.
Mała architektura!
komentatorzy, ci, którzy wiedzą o czym mówią i ci, którzy nie, lubią wspominać o meblach drogowych. Mają rację. Kiedy kolesie przed tobą rozdzielają się na lewo i prawo i przy prędkości 50 km/h wyskakuje Ci kopuła Drogowa, spadasz. Mocno. Meble drogowe nie wyjaśniają jednak wszystkich awarii. Nawet połowy. Może 10%? Kto wie? To problem, ale nie problem.
’tylko’ złamany obojczyk
w ZSRR inżynierowie drogowi nie dbali o meble drogowe tak bardzo, jak inżynierowie Zachodni. Chyba inne priorytety. Meble drogowe nam nie przeszkadzały, mieliśmy do czynienia z czymś gorszym — wybojami i korkami. W konkursie road furniture vs potholes (radzieckie dziury drogowe) dziury wygrywają. Moim zdaniem. Wygrywają, ponieważ stosunek wynosi około 20 do 1 — 20 wybojów vs 1 mebel drogowy. Dziury wygrywają, bo jedna na 10 z tych dziur może połknąć ciężarówkę, a jeśli uderzysz w nią z pełną prędkością, nie tylko pożegnasz się z kołami i prawdopodobnie ramą, ale może też z twarzą, jaką znasz. Złamanie obojczyka byłoby jak trafienie w dziesiątkę. Masz szczęście, kolego.
korki i rowery – Kiepski mix
i wtedy korki. Zamknięcia dróg? Jakie zamknięcia dróg? „Chcesz wystartować w wyścigu rowerowym i zamknąć ruch drogowy? Nie wydaje nam się. Co to jest, Igrzyska Olimpijskie czy coś?”Organizatorzy zastosowali toczące się zamknięcie drogi. Tak zwany. Wysyłali gliniarza przed peleton, a on rozkazywał zbliżającym się samochodom i ciężarówkom zjechać z drogi. Niektórzy, tylko niektórzy, widząc, że coś się dzieje, zostaliby na miejscu i czekali, aż peleton minie. Inni odjeżdżali, jak tylko policjant wpadł i jechał dalej. Gdyby peleton, z powodu wiatru, jechał lewym pasem lub przejechał dwa pasy ruchu, patrzyłbyś, gdybyś to zobaczył, na samochód lub ciężarówkę, która się do ciebie zbliża. Wyobraź sobie peleton kurczący się na jedną stronę drogi, jakby wybuchła obok niego bomba, a samochód komisarza próbujący zatrzymać pocisk migającymi reflektorami, trąbiąc i gestykulując rękami z okna. Jakoś zadziałało. Wiele rzeczy w Związku Radzieckim, które nie miały działać, jakoś zadziałało. Przez większość czasu.
i te zaparkowane samochody na poboczu drogi. Dobrzy obywatele zaparkowali na ramieniu, jeśli był jeden, ale większość skręciła metr lub dwa z drogi i myśleli, że dali nam wystarczająco dużo miejsca, aby się przecisnąć.
w rynsztoku
obrazuje wiatr krzyżowy, typową cechą większości wyścigów drogowych w Związku Radzieckim. To jest hammer down z pistoletu i zanim się zorientujesz, jesteś w sznurku, oczy na zewnątrz próbując utrzymać się z pierwszym eszelonem. Te gałki oczne skupiasz na tylnym kole przed sobą. Nie tyle na kole, ale na oponie, bo chce się go trzymać bez dotykania. Nic nie widzisz przed sobą. To tylko opona i wszystko inne, świat po lewej i po prawej, asfalt poniżej, wszystko jest rozmyte. Chcesz tę oponę. Chcesz, żeby droga zmieniła kierunek. Chcesz więcej strumienia. A potem widać, że koło pochyla się w bok. Ostry. Huśtawka. I jak ryba przebita włócznią, ty też się bujasz. Musisz, bo jeśli on macha, a ty nie, albo jesteś zbyt wolny, by zareagować, uderzasz w zaparkowany samochód. Wiesz o tym, bo widzisz ten samochód ułamek sekundy później, gdy go mijasz. Ta corrida nigdy nie zatrzymuje się, dopóki wiatr wieje z boku i młot jest w dół. Jesteś na ostrzu noża, ratując swój tyłek przed gównianym rezultatem i przed złamaniem kości, wszystko w jednym opakowaniu. A jednak nikt nic nie uderza. Umiejętności i doświadczenie, oczywiście, to pomaga.
w wyścigach juniorskich widziałem ludzi wiszących przednie koło na czyjejś tylnej przerzutce i schodzących w dół, gdy nie zareagowali na czas, ale na wysokim końcu hierarchii to było rzadkie. Uczysz się. Uczysz się z własną skórą i zanim dotrzesz do Ligi dużych chłopców, nauczysz się ufać kierownictwu przed sobą. To nie jest bilet do życia bez wypadków, ale co jeszcze można zrobić jeżdżąc na ślepo, gdy zakłady są wyłączone i nie masz gdzie się ukryć przed wiatrem? Za kierownicą. On macha, ty macha. Tak to już jest.
bariery, szybkość i sprinterzy
shit pro riders w Europie mają do czynienia z utrzymaniem pozycji pionowej jest prawdziwe. Meble drogowe, nieczysta gra w sprintach, głupie bariery, które organizatorzy stawiają bez namysłu, wszystkie te rzeczy niszczą zawodników, ale to nie wszystko.
jednym z powodów, dla których tak się rozbijają, są koła aero. Te kochanki produkcji rowerów chwieją swój rower na wietrze. Im silniejszy wiatr, z boku, tym bardziej rower się chwieje. To fizyka. Nic na to nie poradzisz. Rozumiem. Koła o głębokim przekroju zapewniają dodatkową prędkość. Dość proste. Ale także rzucają cię, gdy podmuch wiatru uderza w tę wysoką krawędź z boku. A kiedy tak się stanie, ty palancie. To żagiel. A kiedy szarpniesz, możesz, ale nie musisz, stać w pozycji pionowej. To zależy. W tym momencie to matematyka. Im więcej jeźdźców zostanie uderzonych podmuchem wiatru, tym większe szanse na to, że przynajmniej jeden z nich straci swoje gówno i upadnie. Znowu ta maksyma Tylera Durdena, odwrócona. Na wystarczająco długiej osi czasu wiatrów poprzecznych Tempo wypadków wzrasta, o ile wiatr uderzy w wystarczająco dużo żagli, które również działają jak koła. Szczerze mówiąc, nie widzę tak wielu kółek 80mm w pro peletonie, jak kiedyś. Myślę, że jeźdźcy zmądrzeli. Niebezpieczeństwo tych kół przewyższało przyrost prędkości dla nich. Nie warto.
felgi głęboko sekcyjne, niebezpieczne?
a tak przy okazji, to nie tylko wiatr powoduje kłopoty dla kół o głębokim przekroju. Jeśli posiadasz koło old school, 32 lub 36 szprych i koła o głębokim przekroju, spróbuj tego. Chwyć stare koło szkolne, przytrzymaj je za szaszłyki i zakręć nim tak mocno, jak możesz. Pochyl go w lewo i w prawo i zauważ, jak trudno jest to zrobić. Następnie zrób to samo z kołem o głębokim przekroju. Zobaczysz, że trudniej jest pochylić koło o głębokim przekroju. Nie mam pojęcia, co powoduje ten efekt. Jestem do bani z fizyki. Wszystko, co wiem, z jazdy, im większa prędkość, tym trudniej jest zmienić kierunek na kołach o głębokim przekroju. A im głębsza obręcz, tym silniejszy efekt. Może to tłumaczyć, że jeźdźcy wypychają zakręty na szybkich zjazdach.
Jeśli oglądasz wystarczająco dużo pro racing, widzisz rzeczy ups cały czas. Ciągle to powtarzają bez wyraźnego powodu. Faceci z ponad 10 latami wyścigów w torbie. To po prostu dziwne. Hamulce obręczy, hamulce tarczowe, to bez znaczenia. Poruszają się zbyt szeroko, a następnie albo naprawiają problem w ostatniej chwili, albo uderzają w szyny, gdy jest za późno, aby go naprawić. Jako były kierowca boli mnie oglądanie tego. Nie mam na to rozwiązania. Nawet nie wiem, czy to, o czym mówię, jest prawdą. To ja gadam z Tobą na głos. Jeśli to prawda, jaka jest głębokość bezpiecznej obręczy dla profesjonalnych wyścigów? 30mm? 40? 50? Nie wiem.
potrzeba więcej bezpieczeństwa motocyklistów
gdybyśmy mieli Ciało Kierownicze podobne do F1, które dbało o bezpieczeństwo motocyklistów, czego nie robimy, przetestowaliby te rzeczy na śmierć, zanim pozwoliliby im eksperymentować i rzucić ich kariery, a czasami życie, na te eksperymenty.
do tego czasu krwawa kąpiel będzie trwała.
# Możesz przeczytać więcej od Nikolai Razouvaev na: www.nikolai.com.au
jeszcze więcej crashów