w cieniu piramid w Gizie leżą Grobowce dworzan i urzędników królów pochowanych w znacznie większych strukturach. Ci mężczyźni i kobiety byli odpowiedzialni za budowę piramid: architekci, wojskowi, kapłani i wysocy rangą administratorzy państwowi. Ci ostatni byli tymi, którzy rządzili krajem i byli odpowiedzialni za upewnienie się, że jego finanse są wystarczająco zdrowe, aby zbudować te monumentalne Królewskie Grobowce, które, jak mieli nadzieję, przetrwają wieczność.
W starym Królestwie, okresie, który rozciąga się na przestrzeni około 500 lat (2686-2181 pne), gospodarka była głównie agrarna i tak silnie uzależniona od Nilu. Rzeka zalała pola wzdłuż swoich brzegów i dostarczyła Żyznego mułu. Umożliwiło to również transport towarów na terenie całego kraju.
badania sugerują, że większość uprawianych gleb była częścią dużych posiadłości, które były pod kontrolą korony, różnych świątyń i zamożnych właścicieli majątków, którzy byli zwykle królewskimi urzędnikami.
takie osiedla nie powinny być traktowane jako całkowicie odrębne jednostki, ale jako splecione ze sobą. Często byli częścią tej samej sieci redystrybucyjnej, ostatecznie odpowiadali królowi i do pewnego stopnia byli zależni od centralnej administracji państwowej. System ten mógł również obejmować zarówno formalne, jak i nieformalne sieci redystrybucji i dobrodziejstw. Społeczeństwo tego okresu zostało przyrównane do systemu feudalnego, takiego jak ten występujący w średniowiecznej Europie.
złożony system podatkowy
ogólnie rzecz biorąc, posiadłości wraz z miastami były podstawowymi jednostkami organizacji gospodarczej i społecznej. Źródła sugerują, że korona nie opodatkowywała osób fizycznych, takich jak rolnicy, ponieważ administracja wydaje się nie być w stanie obsłużyć szczegółów takiego zadania w skali kraju. Zamiast tego obarczał on szefów tych majątków, którzy osobiście byli zobowiązani do dostarczania dochodów do kaset korony i zapewnienia, że domena, którą nadzorowali, dostarczy oczekiwaną nadwyżkę. Niezastosowanie się do tego może skutkować karą fizyczną.
aby obliczyć dochody, a tym samym wysokość podatku, który zostanie zapłacony administracji królewskiej, Korona przeprowadziła okresowe spisy. Jednostki nie były liczone, ale raczej opodatkowane towary, takie jak bydło, owce i kozy. Oczywiste jest również, że zebrano inne produkty, takie jak tkaniny i inne rodzaje rękodzieła.
podatki pobierane przez państwo były gromadzone w spichlerzach i skarbcach, a następnie redystrybuowane z powrotem do posiadłości lub na różnego rodzaju projekty budowlane. Może to być budowa grobowca Królewskiego i utrzymanie jego kultu pogrzebowego. Dowody na to, jak taki Królewski Kult pogrzebowy był prowadzony, zostały znalezione w Abusir, niedaleko współczesnego Kairu. Teksty te oświecają historyków o codziennych czynach i postępowaniu kapłanów oraz o tym, jak kult zmarłego króla był związany z administracją królewską i różnymi innymi świątyniami.
sprawne działanie
zarządcy majątku byli zamożni, ale na to pracowali. Byli odpowiedzialni za zapewnienie sprawnego funkcjonowania ich posiadłości, a ich corvée workforce była karmiona, ubrana i zapewniała schronienie. W piramidowych miastach w Gizie karmiono je nawet wołowiną, rybami i piwem. Być może był to jeden z przywilejów corvée workforce, który był przywoływany z różnych posiadłości w całym kraju dla Królewskich monumentalnych konstrukcji.
z Abydos w Górnym Egipcie napis należący do Weni, sędziego i dowódcy wojskowego, wskazuje, że żołnierze byli pobierani z tej samej grupy ludzi, co robotnicy korwety. Brały one udział w różnych sponsorowanych przez państwo wyprawach na bogate w minerały ziemie graniczące ze Starożytnym Egiptem. Surowce takie jak miedź i twarde drewno (które było potrzebne do większych projektów budowlanych) zostaną sprowadzone z powrotem do Egiptu. Do Doliny Nilu przywożono również luksusowe przedmioty, w tym egzotyczne zwierzęta, rośliny i ludzi dla rozrywki dworu. Ci ostatni z pewnością byli niewolnikami.
w Wadi al Jarf nad wybrzeżem Morza Czerwonego, który funkcjonował jako port w czasach Starego Państwa, odnaleziono dokumenty papirusowe z czasów panowania Chufu. Teksty te zawierają dziennik kapitana o imieniu Merer i jego działalności przewożącej ludzi i towary do i z Egiptu. Dokumenty mówią nam również, w jaki sposób on i jego 40 ludzi uczestniczyli w pracach budowlanych piramidy, wysyłając kamień z kamieniołomów na plac budowy Wielkiej Piramidy w Gizie.
istnieje hipoteza, że projekty te udoskonalały aparat administracyjny i napędzały egipską gospodarkę. Merer, podobnie jak urzędnicy estate, pracowali dla królewskiego Wydziału budowlanego, który był odpowiedzialny za wszystkie główne prace budowlane w kraju, a prawdopodobnie także za wzniesienie dużych piramid w Gizie i Sakkarze na południu.
pracownicy—czy to królewski administrator, czy robotnik ręczny ciągnący kamień na placu budowy—świadczyli usługi na rzecz korony. Z kolei Korona odwzajemniała pracę poprzez redystrybucję żywności i innych towarów kierownikom pracy, którzy sami rozprowadzali ją dalej po drabinie społecznej. Ale to tylko osoby wyższe w hierarchii mogły zostać nagrodzone sponsorowanym przez państwo kultem pogrzebowym obok grobowca króla.
Andreas Winkler, Wydziałowy wykładowca egiptologii i koptyjski, Uniwersytet w Oksfordzie
Ten artykuł został ponownie opublikowany z rozmowy na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.
Zapisz się do Quartz Africa Weekly Brief tutaj, aby otrzymywać wiadomości i analizy na temat afrykańskiego biznesu, technologii i innowacji w swojej skrzynce odbiorczej