chirurdzy wykonują dwa podstawowe zadania: operowanie i angażowanie pacjentów i opiekunów we wspólne podejmowanie decyzji. Ludzka zręczność i podejmowanie decyzji są biologicznie ograniczone. Inteligentne, autonomiczne maszyny mogą wspomagać lub zastępować chirurgów. Zamiast traktować tę możliwość z zaprzeczeniem, gniewem lub obojętnością, chirurdzy powinni rozumieć i kierować tymi technologiami. Bliższa analiza innowacji chirurgicznych i wniosków wyciągniętych z przemysłu motoryzacyjnego może stanowić podstawę tego procesu. Innowacje w Chirurgii Małoinwazyjnej i chirurgicznym podejmowaniu decyzji następują po klasycznych krzywych w kształcie litery S z trzema fazami: (1) Wprowadzenie nowej technologii, (2) osiągnięcie przewagi wydajności w stosunku do istniejących standardów i (3) osiągnięcie plateau wydajności, a następnie zastąpienie innowacją o większej autonomii maszyn i mniejszym wpływie człowieka. Obecnie nie ma dowodów poziomu i potwierdzających poprawę wyników pacjentów przy użyciu inteligentnych, autonomicznych maszyn do wykonywania operacji lub zadań związanych z podejmowaniem decyzji chirurgicznych. Historia sugeruje, że jeśli takie dowody się pojawią i jeśli maszyny będą opłacalne, to wzmocnią lub zastąpią ludzi, początkowo dla prostych, powszechnych, rotacyjnych zadań pod ścisłym nadzorem człowieka, a później dla złożonych zadań z minimalnym nadzorem człowieka. Proces ten stwarza wyzwania etyczne w przypisywaniu odpowiedzialności za błędy, dopasowywaniu decyzji do wartości pacjenta i wypierając pracowników ludzkich, ale może pozwolić chirurgom poświęcić mniej czasu na zbieranie i analizowanie danych, a więcej czasu na interakcję z pacjentami i zajmowanie się pilnymi, krytycznymi-i potencjalnie bardziej wartościowymi-aspektami opieki nad pacjentem. Chirurdzy powinni ukierunkować te technologie w kierunku optymalnej opieki nad pacjentem i korzyści społecznych netto, wykorzystując wyjątkowo ludzkie cechy kreatywności, altruizmu i moralnego rozważania.