ta strona jest poświęcona chińskiemu myśliwcowi odrzutowemu J-6A zbudowanemu na licencji. Inne wersje znajdują się w rozdziale MiG-19 (rodzina).
| AB | RB | SB |
| 10,0 | 10,0 | 10,3 |
opis
w dużej mierze identyczny z radzieckim MIG-19pt, j-6A jest pierwszym naddźwiękowym odrzutowcem plaaf dostępnym w chińskim drzewie technologicznym i ma wiele do zaoferowania; radar, pociski powietrze-powietrze i potężne działa oprócz dużej prędkości i przyspieszenia. Jedyną fizyczną różnicą między nim a MiG-19PT jest przesunięty spadochron hamujący, który jest teraz umieszczony w wybrzuszeniu na podstawie steru zamiast pod silnikami. Co niezwykłe, namierzenie celu powietrznego za pomocą radaru zapewni również główny wskaźnik w trzeciej osobie, mechanikę gry usuniętą wcześniej z MiG-19pt.
w porównaniu z F-100A, jego tajwańskim odpowiednikiem przez Cieśninę, J-6A lata znacznie lepiej, ale ma gorsze uzbrojenie podwieszane. Skromny wybór małych bomb i rakiet J-6A może być rozczarowujący w połączonych bitwach. Mimo to piloci, którzy ćwiczą z tym samolotem lub są przyzwyczajeni do jego radzieckiej wersji, mogą stanowić poważne zagrożenie dla myśliwców wroga. Pomimo mniejszej prędkości maksymalnej niż wiele samolotów, z którymi się spotyka, doskonałe przyspieszenie i stosunkowo dobra zwrotność J-6A pozwoliły mu pokonać ponad Swoją wagę podczas ostrożnego lotu.
Informacje ogólne
charakterystyka lotu
Kompresja przy dużych prędkościach jest problemem dla tego samolotu. Szczególnie wpływa na ster. Jednak J-6A na ogół ma bardzo czułą windę, chociaż nadmierne skręcanie spowoduje dużą prędkość z powodu słabego zatrzymywania energii. Podobnie jak w przypadku wielu odrzutowców, zwrotność jest słaba przy niskich prędkościach.
samolot ma bardzo dobre przyspieszenie i szybkość wznoszenia.
szczegóły
| cechy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| klapy bojowe | klapy startowe | klapy do lądowania | hamulce pneumatyczne | Przekładnia ogranicznika | rynna Drogowa |
| x | ✓ | ✓ | ✓ | x | ✓ |
| limity | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| skrzydła (km/h) | bieg (km/h) | klapy (km/h) | Max statyczny g | |||
| Combat | Take-off | Landing | + | – | ||
| 1260 | 577 | N/A | 500 | 450 | ~11 | ~5 |
| Optimal velocities (km/h) | |||
|---|---|---|---|
| Ailerons | Rudder | Elevators | Radiator |
| < 540 | < 650 | < 350 | N/A |
Engine osiągi
wytrzymałość i opancerzenie
samolot jest dość kruchy, a wszelkie uderzenia mogą uszkodzić silniki ze względu na to, ile miejsca zajmują wewnątrz samolotu. Po spaded jeden silnik ma wystarczającą moc, aby dostać się z powrotem do bazy, ale podczas akcji jest trochę trudniejsze i może skończyć się awarii. Jedną z zalet J-6A jest to, że windy są oddzielone od siebie w modelu uszkodzeń, a zatem trafienie w ogon powodujące utratę windy nie jest końcem świata, ponieważ pozostała jest wystarczająco dobra, aby kontynuować walkę. Inną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że utrata oleju w obu silnikach szybko spowoduje awarię silnika, dlatego najlepiej jest wrócić do bazy JAK NAJSZYBCIEJ po uszkodzeniu.
Modifications and economy
| Flight performance | Survivability | Weaponry | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
 Szybowiec
Badanie:
16 000
Cena:
47 000
310
 okładka
badanie:
19 000
koszt:
56 000
370
|
|
Armaments
Offensive armament
J-6a uzbrojony jest w:
- 2 x armaty 30 mm Typ 30-1, montowane na skrzydłach (łącznie 70 rpg = 140)
J-6a posiada dwie armaty 30 mm Typ 30-1, zamontowane w korzeniach skrzydeł. Są to licencyjne kopie dział MiG-19 NR-30 i oferują identyczne osiągi. Każdy pistolet ma 70 naboi amunicji, co daje w sumie 140 naboi. Działa typu 30-1 strzelają bardzo szybko, więc nie jest to zbyt dużo amunicji i nie możesz sobie pozwolić na spryskiwanie. Działa są jednak niezwykle potężne i tylko kilka pocisków trafiających w wrogi samolot poważnie je okaleczy, jeśli nie wręcz je zabije. Prędkość pocisku jest bardzo wysoka i nie trzeba zbyt wiele ołowiu, aby trafić cel.
zalecane pasy dla tego samolotu są „cele opancerzone”, są bardziej niezawodne niż pas „cele powietrzne” i mają tendencję do zdejmowania skrzydeł i dużych sekcji oraz niszczenia silników jednym trafieniem, w porównaniu do pasów „cele powietrzne”, które mają tendencję do iskrzenia lub po prostu uszkodzenia zewnętrznych modułów. W pasach naziemnych znajdują się naboje APHE o penetracji 60 mm, ale nie warto iść na cele naziemne, ponieważ ograniczona amunicja i duża prędkość samolotu sprawia, że bardzo trudno jest trafić lub zabić cokolwiek.
element zawieszony uzbrojenie
części Główne: OFAB-100 (100 kg ), OFAB-250-270 (250 kg), PL-2, S-5K
J-6A może być wyposażony w następujące amunicją:
- bez obciążenia
- 16 x rakiety S-5K
- 32 x rakiety S-5K
- 2 x pociski PL-2
- 2 x 100 kg OFAB-100 bomb (łącznie 200 kg)
- 2 x 250 kg ofab-250-270 bomb (łącznie 500 kg)
The J-6a może być wyposażony w pociski PL-2, licencjonowane egzemplarze radzieckich R-3 o identycznych osiągach. Od wersji 1.95 „Northern Wind” MiG-19pt nie jest już w stanie wyposażyć bardziej zaawansowanego pocisku R-13m, stawiając J-6A na równi z nim.
idealny przypadek użycia PL-2 jest wtedy, gdy jesteś przy bardzo dużej prędkości, podążając za czymś w rodzaju fantomu z około mili. Pocisk dotrze do celu, zanim będzie mógł zareagować, a z dużymi celami, takimi jak Phantom, nie mogą ciągnąć wystarczająco mocno z taką prędkością, aby uniknąć pocisku. Nie zaleca się wystrzeliwania pocisku w jakiejkolwiek kolejności, ponieważ po prostu stracą orientację.
użycie w bitwach
J-6A ma duże pionowe zatrzymywanie energii i przyspieszenie, więc powinieneś to wykorzystać na swoją korzyść. Ustawienie przeciwników w pionie jest najlepszym ruchem, ponieważ szybko tracą energię, podczas gdy ty możesz ją utrzymać. Po osiągnięciu dużej prędkości J-6A wyprzedzi prawie wszystkie inne samoloty, więc gdy trafisz na ogon wroga, nie będą one miały wielu opcji. Hamulec pneumatyczny jest również bardzo skutecznym narzędziem, pozwalającym pozostać za kimś, jeśli spróbuje zmusić cię do przekroczenia, a samolot również toczy się na tyle dobrze, że w razie potrzeby możesz zaangażować się w toczenie nożyczek.
zaleca się unikanie dławienia silnika, ponieważ ma on bardzo długi czas szpuli, dopóki nie wytworzy maksymalnego ciągu, co pozwoli przeciwnikowi uciec od Ciebie podczas walki o przyspieszenie.
radary
J-6A jest wyposażony w radar poszukiwawczy RP-5, umieszczony w nosie samolotu.
| RP-5 | |||
|---|---|---|---|
| maksymalne wykrywanie zakres |
gwarantowane wykrywanie zakres |
Maks.Azymut kąt skanowania |
Maks. wysokość kąt skanowania |
| 12 000 m | 8 000 m | ±60° | -0°/+5° |
j-6A jest wyposażony w radar gąsienicowy Rp-5, umieszczony w nosie samolotu.
| RP-5 | |||
|---|---|---|---|
| maksymalne śledzenie zasięg |
Minimalne śledzenie zasięg |
śledzenie azymutu kąt |
śledzenie elewacji kąt |
| 4500 m | 150 m | ±7° | ±7° |
plusy i minusy
plusy:
- wyższa prędkość maksymalna możliwa niż F-100D na większości wysokości, chociaż bardzo porównywalna do niego na poziomie morza
- niewiarygodnie wysoka szybkość wznoszenia
- mocne działa, niski odrzut dzięki umieszczeniu korzenia skrzydła
- świetne zatrzymanie energii w pionie
- szybkość toczenia lepsza od J-4
- niesamowite przyspieszenie od 600-900 km/h, dzięki czemu jest w stanie bardzo szybko odzyskać energię
- posiada radar wykrywania i śledzenia celów
- przyzwoita zwrotność
- jego radar posiada wskaźnik czołowy w przeciwieństwie do rosyjskiego odpowiednika (mig-19pt); T-2 jest jedynym odrzutowcem w grze, który go wykorzystuje
wady:
- Kompresja przy dużej prędkości, skrzydła nie zapewniają tak dużego podnoszenia, jak Super Sabre
- skrzydła mogą rozerwać się podczas toczenia i obracania z dużą prędkością
- tylko dwa pociski powietrze-powietrze, zasięg blokady jest o 0,5 km mniejszy niż AIM-9B na F-100D
- słaba zwrotność przy niskiej prędkości
- płetwa brzuszna uderzy w ziemię podczas startu, jeśli obrót zostanie przedwcześnie zainicjowany, co spowoduje zerwanie ogona
- silniki są ogromne; można go łatwo wyłączyć ogniem wroga
- zestaw radarów nie jest tak dobry, jak ten zamontowany na Javelin F.(A. W.) Mk.9 i Mitsubishi T-2
Historia
Chińska Republika Ludowa otrzymała znaczną pomoc wojskową i technologiczną ze strony Związku Radzieckiego przez większość lat 50. XX wieku.znaczne ilości myśliwców odrzutowych, w tym MiG-9, MiG-15bis, MiG-17 i inne zostały zakupione w celu modernizacji niespotykanych i przestarzałych Sił Powietrznych kraju, które pod koniec chińskiej wojny domowej składały się z różnych przechwyconych samolotów amerykańskich i japońskich. Licencje na produkcję MiG-17 i MiG-19 zostały zabezpieczone, a te dwa modele samolotów były produkowane jako krajowe Shenyang J-5 i Shenyang J-6.
model J-6A został pomyślany jako odpowiednik MiG-19P i po raz pierwszy oblatany w 1958 roku. Problemy z kontrolą jakości, wynikające z ograniczonego doświadczenia chińskiego przemysłu wytwórczego w tym czasie, oznaczały, że osiągi samolotu były gorsze od oryginału. Samolot został odrzucony przez PLAAF i produkcja była ograniczona. W połowie lat 70. wznowiono produkcję nowych przyrządów ze Związku Radzieckiego. Te nowe samoloty miały akceptowalny standard i weszły do służby PLAAF w dużej liczbie.
powstało wiele wariantów i prototypów, choć ich oznaczenia i konstrukcje są błotniste i trudne do zbadania. Wariant „J-6B” był kopią radzieckiego modelu myśliwca przechwytującego MiG-19pm, który nie posiadał uzbrojenia armatniego i był uzbrojony wyłącznie w wiązkowe pociski powietrze-powietrze, chociaż jego osiągi były niezadowalające, jak wczesne J-6A i wyprodukowano tylko niewielką ich liczbę. Kilka modeli zostało zaprojektowanych po MIG-19S i kilka weszło do produkcji seryjnej. Późniejsze warianty przenosiły spadochron hamujący do podstawy steru. Różne prototypy eksperymentowały ze stożkami uderzeniowymi typu MiG – 21. Produkowano również wersje rozpoznawcze i dwumiejscowe Trainera, ten ostatni był godny uwagi, ponieważ Związek Radziecki nie produkował żadnych wariantów Trainera MiG-19. Do testowania systemu fly-by-wire myśliwsko-bombowego JH-7 wykorzystano jeden płatowiec treningowy.
j-6 służył w PLAAF znacznie dłużej niż MiG-19 miał w VVS. Chociaż stał się przestarzały i cierpiał z powodu licznych problemów dotyczących żywotności i jakości, Chiński przemysł lotniczy nauczył się znacznej ilości z jego rozwoju i produkcji. Projekt J-6 / MiG-19 był dalej rozwijany w bardziej znany Nanchang Q-5 attacker.
j-6 był eksportowany do kilku krajów pod oznaczeniem „F-6” i brał udział w kilku konfliktach. F-6 był obsługiwany przez Pakistan w wojnie z Indiami w 1971 roku, przez Wietnam W wojnie wietnamskiej (obok oryginalnego MiG-19), a co ciekawe zarówno przez Iran, jak i Irak podczas wojny iracko-irackiej. W tych konfliktach F-6 był często relegowany do misji Powietrze-Ziemia, ponieważ jego prędkość i awionika były niewystarczające, chociaż był zdolny do wysyłania samolotów poddźwiękowych i mógł wymanewrować szybsze odrzutowce w walce powietrznej.
obecnie J-6 został wycofany przez większość swoich użytkowników, a Korea Północna ma największą liczbę pozostałych odrzutowców w służbie.
Media
doskonałymi dodatkami do artykułu będą poradniki wideo, zrzuty ekranu z gry i zdjęcia.
Zobacz także
linki do artykułów Na War Thunder Wiki, które Twoim zdaniem będą przydatne dla czytelnika, na przykład:
- odniesienia do serii samolotów;
- linki do przybliżonych analogów innych narodów i drzew badawczych.
- Oficjalna Karta charakterystyki – więcej szczegółów o spektaklu