Shadows from the Walls of Death, wydrukowana w 1874 r.i mierząca około 22 na 30 cali, jest godną uwagi książką z dwóch powodów: jej rzadkość i fakt, że jeśli ją dotkniesz, może cię zabić. Zawiera prawie sto próbek tapet, z których każda jest nasycona potencjalnie niebezpiecznym poziomem arsenu.
książka jest dziełem Dr. Roberta M. Kedziego, chirurga związkowego podczas wojny secesyjnej, a później profesora chemii w Michigan State Agricultural college (obecnie MSU). Kiedy w 1870 roku wszedł do służby w Państwowym zarządzie zdrowia, postanowił podnieść świadomość na temat zagrożeń związanych z barwnikami arszeniowymi. Chociaż śmiertelna Toksyna, arszenik może być mieszany z miedzią i wytwarzany w piękne farby i pigmenty, najczęściej Scheele ’ s Green lub Paris Green. Nie było to zjawisko marginalne: pod koniec XIX wieku American Medical Association oszacowało, że aż 65 procent wszystkich tapet w Stanach Zjednoczonych zawiera arszenik.
Wiktorianie wiedzieli, że arszenik jest trujący po zjedzeniu, oczywiście—zyskał reputację „proszku spadkowego”, który można wykorzystać na przykład do zbicia starszych ciotek z dużymi fortunami—ale większość widziała niewielkie ryzyko w tynkowaniu ich domów. Kedzie argumentował (poprawnie, teraz już wiemy), że arszenikowe tapety wyrzucają mikroskopijne cząstki pyłu, które można wdychać lub spożywać. W przedmowie do cieni ostrzega, że arszenik może zabić nie tylko przez” nagłe i gwałtowne zniszczenie życia”, ale przez powolne, przewlekłe zatrucie, tajemniczą i przewlekłą chorobę, która może zaskoczyć zarówno cierpiącego, jak i lekarza. Pisał, że kobiety chorują i wycofują się do swoich tapetowanych sypialni, aby wyzdrowieć, nie wiedząc, że przez cały czas wdychały „powietrze wypełnione oddechem śmierci.”
w ramach swojej kampanii mającej na celu podniesienie świadomości na temat trujących Papierów, Kedzie wyprodukował 100 egzemplarzy cieni i wysłał je do bibliotek publicznych w całym Michigan. Każdy z nich jest wąskim Tomem, zawierającym kilka słów-Tylko stronę tytułową, krótką przedmowę i notatkę Rady Zdrowia wyjaśniającą cel książki i radzącą bibliotekarzom, aby nie pozwalali dzieciom się tym zajmować. Makabryczna Strona tytułowa odtwarza cytat z biblijnej Księgi kapłańskiej: „I oto, jeśli plaga będzie na ścianach domu, z pustymi smugami, zielonymi lub czerwonymi, wtedy kapłan … sprawi, że dom zostanie zeskrobany w około, i wyleją proch, który zeskrobują poza miastem, na miejsce nieczyste.”Pozostałe strony, w całości 86, składają się z próbek tapet pobranych od zwykłych kupców.
z oryginalnych 100 egzemplarzy pozostały tylko cztery. Większość bibliotek, zaniepokojona zatruciem patronów, zniszczyła ich tomy. Dwie z ocalałych książek pozostają w Michigan – jedna na MSU, a druga na University of Michigan. Kopia MSU spoczywa na skromnej półce w dziale Zbiorów Specjalnych Biblioteki, mieszczącej się w odpowiednio zielonym pudełku. Każda strona jest indywidualnie zamknięta w plastiku, dzięki czemu naukowcy i ciekawi mogą sobie z nią poradzić bez strachu.
książka została zamknięta dopiero w 1998 roku. Wcześniej, mówi Andrew Lundeen, pracownik Centrum Informacyjnego MSU Turfgrass, który konsultuje się z Działem Zbiorów Specjalnych Biblioteki, ” ci, którzy chcą obejrzeć książkę, musieli nosić specjalne rękawiczki. Były ograniczenia dotyczące tego, jak długo można było go wyjąć—i trzeba było być bardzo ostrożnym-nie lizać palców i nie obracać strony.”
pozostałe dwa egzemplarze Shadows trafiły do Harvard University Medical School i National Library of Medicine, która zdigitalizowała cały tom i udostępniła go bezpłatnie online. To nie było proste zadanie: dr Stephen Greenberg, kierownik sekcji rzadkich książek i wczesnych rękopisów w Dziale Historii Medycyny NLM, mówi, że pracownicy musieli przebierać się w odzież ochronną przed manipulowaniem książką.
„został zeskanowany w warunkach laboratoryjnych, pod dygestorium”, mówi dr Greenberg, odnosząc się do dużych komór wentylacyjnych używanych w laboratoriach chemicznych do zasysania niebezpiecznych gazów. „Wyobraź sobie facetów w maskach i kapturach.”NLM pracuje obecnie nad zamknięciem swojej objętości, tak jak to uczyniło MSU; wcześniej był trzymany w izolowanym pojemniku.
kolory próbek tapet nieco wyblakły w ciągu półtora wieku, odkąd Dr Kedzie połączył je ze sobą, ale ich barwy i wzory pozostają urzekające. Lundeen mówi, że żaden obraz cyfrowy nie może zrobić tego sprawiedliwie: „warto zobaczyć go osobiście. Światło gra z niego pięknie.”
” ale-dodaje-to jak zatruta żaba. Najpiękniejsze rzeczy mogą być najbardziej niebezpieczne.”