Status kulturowy doświadczenia łowieckiegedytuj
polowanie zawsze było ważnym aspektem kultury Inuitów grenlandzkich:
„Kultura Inuitów jest najczystszą kulturą łowiecką. Przystosowując się do ekstremalnych warunków życia w wysokiej Arktyce kontynentu północnoamerykańskiego przez co najmniej cztery tysiące lat, Inuici nie są nawet łowcami-zbieraczami. Inuici są myśliwymi, czystymi i prostymi.”(Henriette Rasmussen, Minister w rządzie Grenlandii)
nawet dziś polowanie jest ważne, jak stwierdził rząd Grenlandii:
„polowanie jest sercem i duszą Kultury Grenlandii …. Łowiectwo jest również bardzo ważne z kulturowego punktu widzenia. W społeczeństwie takim jak Grenlandia, które przez wieki opierało się na polowaniach na własne potrzeby (do około 50 lat temu), polowanie ma nadal duże znaczenie kulturowe. Niezależnie od tego, że większość ludzi żyje jak robotnicy we współczesnym społeczeństwie przemysłowym, tożsamość wielu Greenlandczyków jest nadal głęboko zakorzeniona w łowiectwie.”
polowanie na renifery ma szczególny status w sercach ludności. Strzelanie do woła piżmowego zapewnia cztery razy więcej mięsa niż renifery ,ale „mieszkańcy Grenlandii woleliby mięso Karibu lub renifera niż mięso piżma lub wołu”, mówi Josephine Nymand. „Ale doświadczenie jest tak samo ważne jak mięso”, podkreśla Peter Nielsen, szef biura w Ministerstwie Środowiska i przyrody. „To po prostu najcudowniejsza część roku. Wycieczki na polowanie na Karibu w piękną jesienną pogodę mają wielkie znaczenie społeczne i fizyczne dla dobrego samopoczucia ludzi. Posiada wiele funkcji.”
Kultura Inuitów
długa historia wzajemnej zależności między ludźmi a reniferami wymaga ciągłych wysiłków na rzecz ochrony ich relacji i dobra obu stron. Polowanie na renifery, które jest powszechne również w wielu innych częściach świata, jest uważane za tak istotne dla dziedzictwa kulturowego niektórych grup, że podejmowane są próby umieszczenia go na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
tożsamość Inuitów jest ściśle związana z ich geografią, historią i ich nastawieniem do łowiectwa – „dla Inuitów Ekologia, łowiectwo i kultura są synonimami”. Ich tożsamość jako łowców jest atakowana. Te ataki są”… postrzegane w Arktyce jako bezpośredni atak na kulturę, tożsamość, a także zrównoważone użytkowanie”, a Inuici reagują:
„… dla Inuitów kampanie na rzecz praw zwierząt to tylko najnowsza z długiej litanii polityki religijnej, przemysłowej i rządowej narzuconej przez outsiderów – polityki, która ignoruje Inuickie wartości i realia i zagraża przetrwaniu jednej z ostatnich aborygeńskich kultur łowieckich na świecie.”
dlatego ludy okołobiegunowe i ich organizacje aktywnie angażują się w próby ochrony ich dobrobytu, tożsamości, interesów i Kultury, w tym Kultury łowieckiej. „Deklaracja Kuujjuaq” zajęła się postrzeganymi atakami na ich autonomię i prawa oraz zaleciła, aby Inuicka Rada Okołobiegunowa „przeprowadziła kompleksowe badania na temat tego, jak najlepiej zająć się siłami globalnymi, takimi jak „prawa zwierząt” i inne destrukcyjne ruchy, które mają na celu zniszczenie zrównoważonego wykorzystania żywych zasobów przez Inuitów, oraz aby złożyć sprawozdanie na następnym Zgromadzeniu Ogólnym o swoich ustaleniach.”Międzynarodowy Komitet Nauk arktycznych podziela te poglądy i dlatego jednym z jego celów jest badanie” zrównoważonego wykorzystania żywych zasobów o wysokiej wartości dla mieszkańców Arktyki.”
tradycyjne polowania na Grenlandii przeżywają ogromny stres. Presja środowiskowa i środowiskowa skłoniła rząd Grenlandii do ustalenia limitów łowieckich dla większości gatunków. W styczniu 2006 roku ustalono limit 150 zwierząt dla najbardziej cenionego ze wszystkich zwierząt grenlandzkich, niedźwiedzia polarnego. Myśliwi w regionie twierdzą, że trudno jest przetrwać na ustalonych kontyngentach.
jest to szczególnie prawdziwe ze względu na dramatyczny spadek cen skóry z fok pod koniec lat 80. spadek ten nastąpił po presji środowiskowej, która doprowadziła do upadku rynku skóry z fok w Stanach Zjednoczonych. Obecnie cena skór pozostaje tak niska, że większość myśliwych Thule tan wystarcza tylko do użytku osobistego; nie przetwarzają ich już na sprzedaż. Co więcej, zapytany, jakie jest największe zagrożenie dla tradycyjnej kultury, Lars Jeremiassen, Łowca Qaanaaq, szybko odpowiedział: „Greenpeace”. Ta odpowiedź (udokumentowana w 2006 r.przez projekt Arctic I. CC. e.: autochtoniczne Etnografie zmian klimatu) odzwierciedla niszczycielski wpływ protestów prowadzonych przez ekologów przeciwko uszczelnianiu i produktom z fok na styl życia Eskimosów, nie tylko na Grenlandii, ale w całej Arktyce.
zmiany Klimatyczneedit
kolejną presją dla łowców Grenlandii jest zmiana klimatu. Według Arctic Climate Impact Assessment, największego badania, jakie kiedykolwiek przeprowadzono na temat skutków ocieplenia w Arktyce, zimowe temperatury powyżej 63. równoleżnika północy wzrosły średnio o 2 do 5 stopni Celsjusza w ciągu ostatnich 50 lat i mogą wzrosnąć o kolejne 10. Wzrost ten ma dramatyczny wpływ na dziką przyrodę, środowisko i kulturę wysokiej Arktyki. W wywiadzie dla The Arctic I. C. C. E. Projekt, savissavik hunter Simon Eliason powiedział, że myśliwi spędzają więcej czasu na fiordach (a nie na lodzie morskim), ponieważ jest mniej lodu morskiego, na którym można polować na foki, morsy i niedźwiedzie polarne. Powiedział również, że myśliwi, którzy sieciują foki pod lodem w zimie, muszą wciągnąć te sieci w ciągu kilku godzin po złapaniu zwierzęcia. Robaki i pasożyty, których myśliwi nigdy wcześniej nie widzieli, szybko zagadują i niszczą zwłoki, jeśli pozostaną w wodzie bardzo długo. Eliassen uważa, że pasożyty przeniosły się na północ wraz z cieplejszą wodą.