zacznę od tego, że rak piersi nie występuje w mojej rodzinie.
rok 2014 był trudny i nigdy go nie zapomnę. Po poronieniu zdecydowałam, że chcę wrócić do świetnej formy. Miesiąc później brałam prysznic po treningu, kiedy poczułam guzek w prawej piersi. Pomyślałem, że to nic wielkiego, ponieważ moje hormony wciąż równoważą się z powrotem, ale postanowiłem, że mój lekarz ogólny i tak mnie zbada. Poza tym, miałem już umówione spotkanie.
w dniu wizyty kazałam lekarzowi wykonać badanie piersi i na pewno czuła guzek. Umówiła mnie na USG następnego dnia, a po USG musiałem poczekać tylko kilka godzin, zanim zadzwonili. Powiedziano mi, że muszę zrobić mammografię diagnostyczną i ewentualnie biopsję. Moje serce czułam, jakby było w gardle, ale byłam pozytywna i umówiłam się na mammografię.
specjalista od piersi, którego widziałem, to ponura kobieta bez manier. Powiedziała mi, że zdjęcia ultrasonograficzne dotyczą, a następnie wysłała mnie na mammografię. Kiedy to się skończyło, doktor wrócił — jeszcze bardziej ponury niż wcześniej. Musiałam jechać do szpitala i zrobić biopsję guzka.
czułem, że mój świat się rozpada. Poszłam na biopsję i radiolog powiedziała, że była całkiem pewna, że to rak przewodowy in situ (stadium 0 raka piersi), chociaż nie miałabym oficjalnych wyników przez trzy dni.
trzy dni czułem się jak na zawsze, ale w końcu przyszły wyniki patologii. To był rak piersi i był agresywny. Byłem zdruzgotany, ale gotowy do stworzenia planu działania.
więc wybrałam mój zespół lekarzy i zaplanowałam mastektomię. Nadszedł dzień operacji i poczułem się naprawdę dobrze z moją decyzją. Byłam otoczona przez namiętnych i czujnych lekarzy i cieszyłam się, że mam plan po tak długim oczekiwaniu i niepewności.
trochę czekałam na ostateczne Wyniki patologii, ale w końcu dostaliśmy dobrą wiadomość. Rak był ograniczony do prawej piersi i moje węzły chłonne były czyste. Ulepszyli mnie z etapu 0 do Etapu 1, ale nie potrzebowałem chemii.
wtedy mój onkolog zdecydował, że moja tkanka zostanie zbadana przez szpital, w którym jest kolegą. To dobrze, bo znaleźli wiele rzeczy, które zostały pominięte przez patologów w szpitalu, gdzie przeprowadzono moją operację. Najważniejsza jest szczególna cecha mojego raka, która może być bardzo niebezpieczna. Z tego powodu mój lekarz zalecił chemię.
Chemia. Jedyna rzecz, której nie chciałem robić. Byłam gotowa oddać moje piersi, ale nie włosy. Szybko przezwyciężyłem szok i wkrótce byłem gotowy do rozpoczęcia-ale nie wcześniej, niż zrobiliśmy pewne zachowanie płodności.
zachowanie płodności pociąga za sobą wiele wizyt u lekarza dla Ciebie i twojego męża, wiele badań krwi, wiele hormonów i klasę, aby nauczyć się podawać te hormony.
w dniu zajęć zrobiłam dużo notatek i wyszłam z torbą pełną hormonów. Obiecali, że zadzwonią, gdy nadejdzie czas na rozpoczęcie terapii. Dostałem telefon Tego popołudnia. Byłam w czwartym tygodniu ciąży! Byłem przeszczęśliwy, tak jak moi lekarze. Miałam ich błogosławieństwo, że urodziłam dziecko i zgodziliśmy się na chemioterapię, gdy się urodzi.
tak, dziewięć miesięcy minęło i przyszedł mój piękny synek. Kilka tygodni później zaczęłam chemię. Było ciężko, ale przeszedłem przez to tak samo, jak przeszedłem przez diagnozę i operację-z mnóstwem niesamowitych rodzin i przyjaciół u boku.
leczenie zakończyło się w sierpniu 2015 r. i niedługo potem miałam operację rekonstrukcyjną, która w końcu okazała się końcem bardzo długiej podróży..
więc jaka byłaby moja rada dla Ciebie? Znajdź świetnego lekarza, nie przegap corocznego egzaminu i poznaj swoje ciało. Jeśli coś jest nie tak, należy porozmawiać z lekarzem. Nie czekaj!
Wczesne Wykrywanie jest tak ważne, a więc jest edukowanie o swoim ryzyku i swoim ciele. Bez wczesnego wykrycia, Nie jestem pewna, czy byłabym tu dzisiaj.
to, co robi i oznacza Jasnoróżowy, zainspirowało mnie do biegania w tegorocznym Chicago Half Marathon dla Team Bright Pink. A teraz, dzięki bieganiu, jestem na drodze do bycia zdrowszym i szczęśliwszym niż byłem przez długi czas.