Nowy Jork-bezpieczny, tani, łatwo dostępny lek N-acetylocysteina może być skuteczny przeciwko trudnym do leczenia kompulsywnym zaburzeniom pielęgnacji, wykazało badanie transatlantyckie.
w serii przypadków sześciu pacjentów leczonych z powodu trichotillomanii (Wyrywanie włosów) i/lub wykorzenienia skóry (zaburzenie skin-picking lub SPD) jako chorób współistniejących z kontrolą impulsów lub zaburzeniami afektywnymi, leczenie N-acetylocysteiną (NAC) w dawce 1200-1800 mg/dobę spowodowało całkowitą abstynencję lub znaczną poprawę nawyków samozniszczających, powiedział dr Gustavo Jesus z Centralnego Szpitala Psychiatrycznego w Lizbonie.
większość przypadków wykazuje bardzo dobre wyniki stosowania NAC w trudnych do leczenia zaburzeniach pielęgnacyjnych-powiedział na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
chociaż poparcie dla stosowania NAC w zaburzeniach pielęgnacyjnych pochodzi w dużej mierze z opisów przypadków, dostępne dowody potwierdzają ustalenia jego zespołu, dodał.
Neil Osterweil/Frontline Medical News
Dr Gustavo Jesus
NAC jest prekursorem cysteiny, aminokwasu, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym, współdziała z mediatorami zapalnymi i jest modulatorem układu glutaminergicznego neuroprzekaźnictwa.
lek historycznie był stosowany w celu przeciwdziałania przedawkowaniu paracetamolu, jako środek mukolityczny w leczeniu chorób układu oddechowego, a także w leczeniu nefropatii wywołanej kontrastem, zespołu policystycznych jajników, a ostatnio zaburzeń psychicznych, ze względu na jego właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne.
środek był badany głównie w schizofrenii, powiedział dr Jesus, ale był również badany w zaburzeniach dwubiegunowych i depresyjnych, problemach z używaniem substancji, zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych i zaburzeniach kontroli impulsów, w tym zaburzeniach pielęgnacji.
kilka opcji
zespół dr. Jesusa wraz z kolegami z São Paulo w Brazylii dokonał przeglądu literatury dotyczącej leczenia trichotillomanii i znalazł różne dowody na stosowanie klomipraminy, dezypraminy, fluoksetyny, olanzapiny, naltreksonu i citalopramu.
„wciąż brakuje nam dowodów na to, na jakie leki można stosować w leczeniu zaburzeń pielęgnacyjnych”, powiedział dr Jesus.
przedstawił dane dotyczące serii przypadków trzech brazylijskich i trzech portugalskich pacjentów, z których czterech miało SPD, jeden z trichotillomanią, a jeden z obu zaburzeniami wtórnymi do stanów, które obejmowały chorobę afektywną dwubiegunową, duże zaburzenie depresyjne, uogólnione zaburzenie lękowe i dystymię.
poprzednie leki wypróbowane na ich kompulsywne zachowania obejmowały lit, kwetiapinę, fluoksetynę, wenlafaksynę, okskarbazepinę i gabapentynę.
dwóch pacjentów miało całkowitą abstynencję od SPD przez 10-12 miesięcy podczas przyjmowania NAC w dawce 1200 mg na dobę. Jeden z tych pacjentów miał nawrót po 2 tygodniach przerwy NAC i poprawił się po ponownym uruchomieniu leku. Drugi pacjent miał nawrót 1 miesiąc po odstawieniu leku, a także poprawę po ponownym uruchomieniu, tym razem w dawce 1800 mg / dobę. Ten pacjent miał również trichotillomanię, która została uznana za „znacznie poprawioną” po zastosowaniu NAC 1200 mg/dobę.
wszyscy pozostali pacjenci mieli „wielką poprawę” SPD, a trzech miało poprawę objawów po ponownym uruchomieniu leku po przerwach od 2 tygodni do 3 miesięcy.
Dr Jezus podkreślił, że NAC leczył tylko kompulsywne objawy pielęgnacji, a nie podstawowe zaburzenia. Na przykład jeden pacjent z SPD wtórnym do poważnego zaburzenia depresyjnego również miał patologiczną zazdrość i uzależnienie od Internetu; NAC nie zmniejszał objawów ani zazdrości, ani uzależnienia.
do tej pory przeprowadzono tylko jedno małe, randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie NAC w trichotillomanii, zauważył dr Jesus. Badacze tego badania stwierdzili, że pacjenci w grupie leczonej czynnie wykazywali znaczną poprawę objawów zarówno w skali ciągnięcia włosów Massachusetts General Hospital, jak i w skali trichotillomanii Instytutu Psychiatrycznego (P = .001). Stwierdzono również ,że ponad połowa z 50 pacjentów wykazywała „znaczną” lub „bardzo” poprawę w grupie NAC, w porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo (P = .003).