opis
1 stycznia 2013 roku New York City Opera ogłosiła zamknięcie i złożenie wniosku o bankructwo.*
New York City Opera dała swój pierwszy występ w City Center 21 lutego 1944 roku. Był to stosunkowo niedrogi występ Tosca z udziałem amerykańskiej piosenkarki Dusoliny Diannini. Od tego czasu firma stara się nie tylko uczynić operę przystępną cenowo, ale także dążyć do innowacyjnych wyborów repertuarowych i zapewnić dom dla amerykańskich śpiewaków i kompozytorów. Populistyczny burmistrz Fiorello LaGuardia, założyciel, z tych powodów nazwał ją „the People’ s opera company.”Do dziś rozsądne ceny biletów sprawiają, że jest to realna opcja dla jak najszerszej publiczności.
ponad połowa dzieł, które City Opera prezentowała od czasu jej powstania, powstała w XX wieku, w tym dzieła Beli Bartoka, Benjamina Brittena, Aarona Coplanda, Philipa Glassa, Hansa Wernera Henze i Kurta Weilla. Firma nieustannie stara się przywracać zaniedbane utwory do odbiorców spragnionych niestandardowych alternatyw repertuarowych. Niektóre z nich, jak Mefistofele Boito, Janacek z domu umarłych i Lakmé Delibesa, stały się Staple ’ ami Opery Miejskiej. Firma jako pierwsza w Nowym Jorku ponownie odkryła i wystawiła Makbeta Verdiego, Annę Bolenę i Roberto Devereux Donizettiego, Juliusza Cezara Händla i Orfeusza Monteverdiego.
W ostatnich sezonach City Opera cieszyła się powodzeniem w produkcjach Emmeline Tobiasa pickera, myszy i ludzi Carlisle ’ a Floyda, Lizzie Borden Jacka Beesona i matki nas wszystkich Virgila Thomsona.
22 lutego 1966 roku, z przedstawieniem Don Rodrigo Ginastery z udziałem Placido Domingo, firma dała swój inauguracyjny występ w New York State Theater w Lincoln Center (obecnie David H. Koch Theater). Ze względu na trudności finansowe, wiosną 2011 roku zespół wystawił Ostatnie spektakle w Teatrze Koch.
w 2009 roku City Opera mianowała George ’ a Steela menedżerem i dyrektorem artystycznym. City Opera rozpoczęła karierę Samuel Ramey, Sherrill Milnes, Carol Vaness i Beverly Sills, aby wymienić tylko kilka, i pozostaje domem dla niektórych z najlepszych amerykańskich śpiewaków, w tym Lauren Flanigan, David Daniels, Amy Burton i Mark Delavan. W 1983 roku City Opera była pionierem w stosowaniu supertytułów, otwierając tę formę sztuki dla niezliczonych milionów osób, które w przeciwnym razie mogłyby mieć awersję do idei obcojęzycznych librett. Metropolitan Opera wkrótce potem podążyła za tym innym systemem tytułowym. W ostatnim półroczu opracowano również program edukacyjny i edukacyjny, który każdego roku dociera do 12 000 uczniów w 75 szkołach.