w ten piątek, 12 czerwca będzie dniem wolnym z okazji filipińskiego Dnia Niepodległości, dzięki czemu nasi wirtualni asystenci będą mogli świętować historyczną niepodległość kraju od Hiszpanii wraz z rodzinami. Normalne operacje zostaną wznowione w sobotę, 13 czerwca.
w celu podzielenia się bogatą historią i kulturą naszych wirtualnych asystentów, lub jak mówi moja córka „nasza Filipińska rodzina”. Chciałem zrobić trochę badań nad nadchodzącymi świętami, aby dowiedzieć się więcej o pochodzeniu. Spodziewałem się przeczytać o wojnie z Hiszpanią i ustanowieniu nowoczesnej demokracji, którą wszyscy znamy jako Filipiny (nazwane pierwotnie na cześć króla Hiszpanii Filipa II) dzisiaj. Fajnie było się dowiedzieć, że z obchodami filipińskiego Dnia Niepodległości związana jest znacznie bardziej złożona historia.
w 1896 roku Emilio Aguinaldo dołączył do swojego kolegi z loży wolnomularskiej Andres Bonifacio ’ s secret society, walczącego o niepodległość Filipin od Hiszpanii. W 1897 doszło do rozłamu w grupie i ostatecznie Bonifacio został stracony, a Aguinaldo objął całkowite przywództwo w rewolucji przeciwko Hiszpanii. Aguinaldo spotkał się z Kongresem Malolosa i sporządził nową konstytucję 12 czerwca 1898 roku. Został oficjalnie zaprzysiężony na pierwszego prezydenta Filipin w styczniu 1899, ale ten wielki triumf okazał się krótkotrwały, a droga do prawdziwej niepodległości znacznie dłuższa.
w tym czasie Ameryka toczyła wojnę amerykańsko-hiszpańską i w Traktacie paryskim, podpisanym w grudniu 1898 roku, Hiszpania przekazała Ameryce swoją zbuntowaną kolonię w Azji Południowo-Wschodniej. Wywołało to duże fale sprzeciwu i dało początek wojnie filipińsko-amerykańskiej. Rewolucjoniści Aguinaldo zostali wkrótce zmuszeni do użycia taktyki wojny partyzanckiej uzbrojonej w noże, łuki,włócznie i inną prymitywną broń przeciwko amerykańskiej broni i innej zaawansowanej technologii. Ostatecznie siły filipińskie straciły swoją pozycję wokół głównych miast, ponieważ siły zbrojne USA utworzyły obszary internowania i segregacji ludności cywilnej, aby” chronić ” Filipińczyków przed wojną partyzancką. Niehigieniczne warunki w tych „strefach ochronnych” spowodowały czerwonkę, cholerę i głód, zabijając wielu cywilów. Szacowana utrata życia Filipińczyków w tym czasie waha się od współczesnych szacunków 200 000 do 1 000 000, które oszacowano historycznie.
należy zauważyć, że wielu Amerykanów było przeciwnych aneksji Filipin i podjęto wysiłki, aby zorganizować ten wysiłek i edukować naród amerykański na temat okrucieństw za granicą. Mark Twain słynnie używał prasy do dzielenia się swoimi osobistymi poglądami, a także tymi podzielanymi przez wielu członków amerykańskiej ligi Antyimperialistycznej.
” jest przypadek Filipin. Bardzo się starałem, ale nie mogę pojąć, jak się w to wpakowaliśmy. Być może nie mogliśmy tego uniknąć—być może nieuniknione było to, że powinniśmy walczyć z tubylcami tych wysp—ale nie mogę tego zrozumieć i nigdy nie byłem w stanie dotrzeć do sedna pochodzenia naszego antagonizmu wobec tubylców. Pomyślałem, że powinniśmy działać jako ich obrońca, a nie próbować ich podeptać. Mieliśmy uwolnić ich od hiszpańskiej tyranii, aby umożliwić im utworzenie własnego rządu, i mieliśmy stać z boku i dopilnować, by doszło do sprawiedliwego procesu. Nie miał to być rząd według naszych pomysłów, ale rząd, który reprezentował uczucia większości Filipińczyków, rząd według filipińskich idei. To byłaby godna misja dla Stanów Zjednoczonych. Ale teraz-dlaczego, wpadliśmy w bałagan, bagno, z którego każdy nowy krok sprawia, że trudność wytłaczania jest ogromnie większa. I 'm sure I wish I could see what we were getting out of it, and all it means to us as a nation”(1)
wreszcie, 16 marca 1900 roku druga Filipińska Komisja pod przewodnictwem przyszłego prezydenta Tafta znalazła sposób na pokojowe negocjacje z Aguinaldo i ustanowiła ograniczoną ofertę władzy ustawodawczej i wykonawczej, służby cywilnej, gmin, wyborów powszechnych i poboru podatków wśród wielu innych podstawowych rządów i gałęzi legislacyjnych. Rozpoczyna to fazę” tutelage ” stosunków administracji USA z Filipinami. Dopiero 46 lat później USA przyznają Filipinom i ich narodom suwerenność, 4 lipca 1946 roku.
Filipiny świętowały niepodległość 4 lipca przez następne 15 lat, aż do 12 maja 1962 roku, kiedy prezydent Diosdado Macapagal przesunął oficjalnie uznane Święto Niepodległości na 12 czerwca 1898 roku. W tym czasie był krytykowany za upolitycznienie święta. W przemówieniu do narodu filipińskiego 12 czerwca 1962 prezydent Macapagal powiedział słynnie:
„wcześniej miały miejsce inne azjatyckie rewolucje. Ale rewolucja, która zakończyła się 12 czerwca 1898 r., była pierwszą udaną rewolucją narodową w Azji od czasu nadejścia Zachodu,a Republika, której się urodziła, była pierwszą Demokratyczną Republiką poza półkulą zachodnią.”(2)
podczas gdy 12 czerwca na Filipinach nie jest obchodzony z taką pompą i widowiskowością, jaką widzisz w Ameryce 4 lipca. Pozostaje czas, aby świętować jest Filipiński z przyjaciółmi i rodziną, jedzenie dobre jedzenie, śpiew, i granie muzyki. Jeśli masz szczęście może w stanie dostać się w dobrej grze Sipa, tradycyjny rodzimy sport, który poprzedza hiszpańskiej kolonizacji. Osobiście przypomina mi to hacky sack meets tennis. Szczęśliwego filipińskiego Dnia Niepodległości dla wszystkich naszych wspaniałych przyjaciół i kolegów na Filipinach!
uwagi i Materiały referencyjne:
(1) Twain, Mark (6 października 1900). Mark Twain, the greatest American humorist, returning home (ang.). New York World. Nowy Jork.
(2)https://www.esquiremag.ph/long-reads/why-philippines-independence-day-is-on-june-12-a00293-20190607-lfrm?fbclid=IwAR3yaKnS2QPrlTvF8wvcVzuzSDh8XAZh61BhTzvrIzl46rn3z0kE7n3ZPis
https://www.biography.com/political-figure/emilio-aguinaldo
https://news.abs-cbn.com/ancx/culture/spotlight/11/30/18/not-for-the-faint-hearted-5-things-youd-rather-not-know-about-andres-bonifacio
http://msc.edu.ph/centennial/independence.html?fbclid=IwAR1Iy_gHNDy73AA1uFFDoLcENYpEFoLY215cbCo6xhsv7DtDBOQdAIUJxlc