w tym roku wiadomości o kryzysie klimatycznym i wpływie rozwoju człowieka na środowisko stały się wiadomościami na pierwszych stronach gazet na całym świecie—od zielonego Nowego Ładu, po Gretę Thunberg i Extinction Rebellion w Europie i reszcie świata. Po latach spędzonych jako kwestia Drugorzędna, przytłaczająca pilność zbliżającego się załamania klimatu jest wreszcie postrzegana przez obywateli na całym świecie jako kryzys, co zwiększa znaczenie programu.
jednym z najbardziej dotyczących zagadnień jest problem tworzyw sztucznych i ich wpływu na planetę, w szczególności na nasze oceany. Eksperci szacują, że 12,7 mln ton plastiku trafia do naszych oceanów każdego roku—co minutę odpowiada pełnemu śmieciarzowi. Do 2050 roku w oceanach będzie więcej plastiku niż ryb, a to bez możliwości zwiększenia wykorzystania plastiku przez gigantów, takich jak Chiny i Indie. Nawet tak zwane biodegradowalne tworzywo sztuczne może się rozkładać latami – jednak współczesne życie w ogromnym stopniu zależy od materiału. Pozbycie się go po prostu nie jest wykonalne, ponieważ wiązałoby się z pewnymi niemożliwymi do zarządzania kompromisami-nawet zmniejszenie opakowań plastikowych na rzecz papieru wiąże się z niedopuszczalnie wysokimi kosztami wylesiania.
są to trudne problemy dla inżynierów, producentów i osób pracujących w przemyśle, a wiele organizacji w tym sektorze rozważa podejście do gospodarki o obiegu zamkniętym—projektowanie odpadów i zanieczyszczeń, utrzymywanie produktów i materiałów w użyciu oraz regeneracja systemów naturalnych.
ponieważ trend ten nabiera tempa, potrzebne będą większe inwestycje w ekologiczny R&D oraz innowacje w zakresie materiałów, jeśli chcemy zminimalizować zużycie tworzyw sztucznych—a także całkowicie ponownie wykorzystać lub poddać recyklingowi Tworzywa sztuczne w ekosystemie.
nowa gospodarka tworzyw sztucznych
gospodarka o obiegu zamkniętym dla tworzyw sztucznych jest kluczową częścią tego, co Fundacja Ellen MacArthur określiła jako „nowa gospodarka tworzyw sztucznych” (NPE). NPE przewiduje świat, w którym, między innymi, wyeliminowane jest Wszelkie problematyczne lub niepotrzebne użycie tworzyw sztucznych, produkty są projektowane do ponownego użycia, gdzie to możliwe, a wszelkie Tworzywa sztuczne, które nie są ponownie wykorzystywane, są poddawane recyklingowi lub kompostowaniu. Gotowość do podjęcia tego problemu istnieje wśród korporacji: giganci branży, tacy jak Unilever, Nestle i PepsiCo, zobowiązali się do przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym w odniesieniu do opakowań z tworzyw sztucznych, podczas gdy wielu głównych detalistów ogłosiło plany radykalnego zmniejszenia ilości używanych tworzyw sztucznych, w tym Walmart i Aldi. Jednakże, chociaż ambicje tych korporacji powinny nas zachęcać, wciąż pozostaje wiele problemów technicznych do rozwiązania.
jedną z głównych przeszkód jest to, że w obecnej formie wiele rodzajów tworzyw sztucznych nie może być ani ponownie wykorzystane, ani poddane recyklingowi dzięki strukturze ich polimerów. Podczas gdy w przypadku niektórych tworzyw sztucznych istnieją doskonałe programy recyklingu-na przykład politereftalan etylenu, który jest używany do produkcji wielu plastikowych butelek, może być poddany recyklingowi i ponownie zastosowany jako dywany lub bagaż. Ale większość z nich jest zasadniczo wykonalna tylko jako produkty jednorazowego użytku, takie jak polipropylen lub trudne do recyklingu, takie jak PVC. Przemysł musi albo znaleźć sposoby ponownego użycia lub recyklingu istniejących rodzajów tworzyw sztucznych w użyciu, albo wymyślić nowe materiały bardziej dostosowane do gospodarki o obiegu zamkniętym niż nasze obecne opcje-innowacje w badaniach i rozwoju będą miały kluczowe znaczenie.
postęp jest już dokonywany przez firmy takie jak Agilyx , która była w stanie upłynnić i całkowicie poddać recyklingowi polistyren, szczególnie problematyczny plastik. Jednak innowacje związane z takim „ekstremalnym” recyklingiem będą przydatne w rozwiązaniu tego wyzwania tylko wtedy, gdy będą mogły zostać rozszerzone i wdrożone na skalę przemysłową. Aby nadal osiągać realne postępy we wszystkich sektorach, konieczna jest stopniowa zmiana kwoty zainwestowanej w green R&D. Widzimy już wpływ takiej inwestycji w nowe, „cudowne” materiały, takie jak borofen—który obiecuje zmienić rozwój czujników, baterii i chemii katalitycznej. Celem jest zaopatrzenie naukowców w wystarczającą ilość danych, abyśmy mogli zaobserwować podobne transformacyjne wyniki w dziedzinie tworzyw sztucznych.
okrągłe rozwiązanie
dobrą wiadomością dla pracowników przemysłu jest to, że takie badania mogą być również niezwykle opłacalne, a Fundacja MacArthura szacuje, że rozwiązania dotyczące recyklingu 86% plastiku, które obecnie nie są poddawane recyklingowi, mogą być warte nawet 120 miliardów dolarów. Rzeczywiście, gdyby nawet jeden gigant branżowy-powiedzmy Amazon lub Alibaba-zmienił swoje podejście do opakowań na bardziej zrównoważony model, sama ilość zaangażowana w to zrodziłaby całe branże niemal z dnia na dzień. Dla organizacji wybiegających w przyszłość Ochrona środowiska może być niezwykle lukratywna. Jednak przyjęcie ekologii i inwestowanie w R&D oznacza, że nieuchronnie zobaczymy konkordatywny boom w ilości wytwarzanych danych. Aby uniknąć potopu danych i upewnić się, że R&d insights mają wymierne wyniki, przemysł będzie musiał dalej inwestować w metody dokładnego przechwytywania, odtwarzania i harmonizacji danych.
wyzwanie jest jasne—nasz obecny model ekonomiczny nie działa. Dla nas samych i dla planety, na której żyjemy, mamy moralny, ekologiczny i ekonomiczny obowiązek jak najszybszego przejścia na bardziej okrągłą gospodarkę plastikową. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, jak integralny plastik stał się dla współczesnego życia, nierealne jest wyobrażenie sobie, że całkowicie go odrzucimy. Nie chodzi tylko o odrzucenie niezrównoważonych polimerów, ale także o lepsze, bardziej ekologiczne zamienniki. Inwestując mocno w zielony R&D, możemy uczynić z Plastiku zrównoważoną część naszej gospodarki, która jest używana i ponownie wykorzystywana, bez szkody dla ekosystemów na całym świecie. Nasi naukowcy mają mózgi i talent; to po prostu do nas, aby wspierać ich z zasobów.
Phoebe McMellon jest dyrektorem w segmencie ropy naftowej & segmencie gazu w Elsevier, globalnej firmie zajmującej się analityką informacji, specjalizującej się w nauce i zdrowiu.