Santana ’ s Tone: gitara, wzmacniacz, sprzęt do efektów

podczas gdy dźwięk gitarzysty jest kształtowany, w dużej mierze przez jego styl gry, jego sprzęt stanowi również integralną część. W szczególności wzmacniacze, gitary i efekty Carlosa Santany połączone, aby stworzyć ciepły, śpiewny dźwięk, z którego jest znany.

gitara, Gitary, Gitary

pierwsze ogniwo w „łańcuchu sygnałowym”, gitara elektryczna to wyjątkowy sprzęt. Żyje zarówno w świecie akustycznym, jak i elektronicznym, przekładając ruchy ręki gracza na sygnał analogowy. Jako taki, gracz wybiera gitarę zarówno dla jej „feel”, jak i dla jej tonu.

do swoich najwcześniejszych albumów Carlos wybrał gitarę Gibson Les Paul Special, najpierw z przetwornikami P-90, a później standardowymi humbuckerami. Przetworniki P-90 były bliżej single – coil przetworniki stworzone w latach 40. niż te używane później na Fender Strats i Teles.

ten instrument jest dość zbliżony pod względem tonalnym do gitary Gibson SG, z którą jest najczęściej przedstawiany na scenie w tym okresie.

Uwaga: SG to nietypowy instrument. Chociaż wygląda fajnie, fret-deska jest sztywna, równowaga jest niezręczna (zdejmij ręce z topora, a jego główka spada w kierunku ziemi), a dźwięk jest ograniczony. Jednak podwójne cięcie na SG pozwala na dostęp do najwyższych progów, chociaż z tylko 22, najwyższą dostępną nutą (bez gięcia) jest „D” dwie oktawy powyżej środkowego „C”. może to mieć wpływ na wybór odtwarzania wielu wczesnych utworów w klawiszach „G” I „d”.

Les Paul Special był daleki od najwyższej klasy gitary i nie miał potężnego bogactwa ani ciepłego utrzymania droższych modeli Deluxe i Custom. Jednak to właśnie te niedociągnięcia pomogły Carlosowi stworzyć nierówny, surowy dźwięk, który napędzał jego wczesne lata. Używając regulacji głośności jako wbudowanego regulatora sygnału, Santana wprowadził do swojej gry poczucie dynamiki, co w połączeniu z jego namiętnym frazowaniem dało mu charakterystyczną przewagę.

w przypadku trzeciego albumu, Santana (często nazywanego Santana III, Carlos przerzucił się na standard Gibson Les Paul, a także SG z humbuckingowymi przetwornikami. W jego tonie słychać nieco więcej mięsa, choć nie osiągnął jeszcze ciepłego, śpiewnego sustainu, z którego stał się znany.

do 1977 roku główną gitarą Santany była Yamaha SG2000, również z podwójnym cutaway body style, co dawało mu niezbędny dostęp do najwyższych progów. Ta gitara, w szczególności, można uznać-w połączeniu z wzmacniaczami Mesa Boogie (patrz poniżej) – początek słynnego tonu „Santana”, z gładką okrągłością, nawet podtrzymaniem i grubą jakością tonalną. (Choć często mówi się, że grał Yamaha SG175, to był oryginalny model Yamaha, z którego SG2000 został opracowany przez Carlos I Yamaha razem.)

Ten charakterystyczny dźwięk po raz pierwszy zyskał na znaczeniu na Moonflower z 1977 roku, połączenie utworów live i studyjnych, które były ostatnim komercyjnym sukcesem Santany aż do wydania Supernatural w 1999 roku. Carlos grał na Yamahie dość stabilnie przez około pięć lub sześć lat, aż do 1982 roku.

po odkryciu Paula Reeda Smitha pod koniec lat 70.Santana zaczął używać niestandardowego modelu PRS, a na początku lat 80. stał się jego głównym instrumentem. Chociaż Carlos grał kilka różnych modeli w ciągu ostatnich kilku dekad, wszystkie one były podobne, w tym podwójne ciała cutaway, 24 progi i humbucking przetworniki.

wzmacniacze, które Boogie

pod koniec lat 60.głównymi wzmacniaczami w użyciu były Marshalls i Fenders. Podczas gdy oba miał ciekawe cechy, ani dostarczone gładkie, bogate w dźwięk zniekształcenia i utrzymania, że gitarzyści pragną. Jedynym sposobem na poprawę ich wydajności było ich zmodyfikowanie. Tak więc Jerry Garcia (Grateful Dead), Mike Bloomfield i inni pracowali nad wzmacniaczami, aby uzyskać bardziej przyjemny dźwięk.

najpierw dwa pierwsze albumy, Carlos Santana użył Fender Twin Reverb, podkręcił się do góry. Jest prawdopodobne, że wzmacniacz został zmodyfikowany (w tym przełącznik na głośnik Altec), aby uzyskać więcej wzmocnienia, ale nadal nie zapewnił tak dużego podtrzymania, jak by chciał. Aby to zrekompensować, Carlos używał kilku technik, w tym: 1) podkręcania regulacji głośności gitary na końcu Nut; 2) obracania gitary w kierunku wzmacniacza, aby wygenerować sprzężenie zwrotne; i 3) podwojenie niektórych notatek (w studio), aby dodać grubość.

ale w 1970 roku inżynier Randall Smith wyjął flaki błotnika i zainstalował obwody zaprojektowane tak, aby uzyskać maksymalne wzmocnienie.

Kiedy Carlos usłyszał podrasowany wzmacniacz, zawołał: „człowieku, ta mała rzecz naprawdę Boogies!”Tak narodziła się nazwa marki Mesa/Boogie. Od ponad pięciu dekad Santana nadal używa wzmacniaczy. Dopiero niedawno włączył do swojego sprzętu Wzmacniacze Dumble. Używa ON przełącznika amp Jim Dunlop, aby poruszać się tam iz powrotem między tymi dwoma modelami, a także Fender Twin Reverb. (I, w prawdziwym stylu Santana, zmienia swoje wybory z nocy na noc.)

efekty dźwiękowe

chcąc wydobyć swój dźwięk z humbuckingowych przetworników i wzmacniacza lampowego, Santana stosuje efekty oszczędnie. Jego obecna płyta zawiera Pedał Mu-Tron Volume / Wah Wah, którego używał przez prawie całą swoją karierę, a także Ibanez Tube Screamer (dodany znacznie niedawno i używany bardzo rzadko) oraz opóźnienie modulacji Ibanez.

chociaż trudno jest wykryć efekty na większości albumów Santany, czasami używa określonej techniki, w której znajduje miejsce w zasięgu pedału Wah Wah, które mu się podoba, a następnie pozostawia je tam. Jest to szczególnie widoczne w instrumentalnej balladzie Abraxasa, ” Samba Pa Ti.”

ponadto istnieją inne przykłady użycia Wah Wah w bardziej konwencjonalny sposób, takie jak fragmenty „She’ s Not There”, „Soul Sacrifice (Head, Hands and Feet,” I „Dance Sister Dance (Baila Me Hermana),” wszystkie z Moonflower.