The Innocents Abroad

Ostatnia aktualizacja 5 maja 2015 r.przez redakcję eNotes. Liczba słów: 858

To musiał wydawać się sprytnym pomysłem, aby wysłać popularnego młodego dziennikarza komiksowego na wycieczkę z łodzią prominentnych obywateli, aby nagrać, jak Niewinni za granicą, codzienne doświadczenia Amerykanów dobrze bawiących się w egzotycznych starych krajach. Jednak gdy książka wyszła na jaw, reakcja nie była do końca przychylna. Twain potwierdził to, co każdy Amerykanin już wiedział-że Europa była strasznie podupadła i była chciwa na dolary bogatych Amerykanów. Zasugerował również, że Amerykanie często robią z siebie głupców i równie często są wręcz wulgarni—potwierdzając tym samym to, co Europejczycy już wiedzieli o Ameryce.

oczywiście ktoś źle ocenił Marka Twaina, gdy został wysłany na wycieczkę. Jego kariera literacka była w powijakach, a on jeszcze nie napisał powieści, ale z pewnością były wystarczające dowody w jego pracy w gazetach i w jego krótkich opowiadaniach, że miał dar do satyry, która była ledwo kontrolowana i że nie był tak wyrafinowany w swoim zachowaniu literackim, jak można było oczekiwać od dziennikarza ze wschodniego wybrzeża. Był, krótko mówiąc, nie zawsze tak wybredny w swojej pracy, jak można się było spodziewać, a ta książka, z pewnością jednym z najzabawniejszych (a czasem satyrycznie dzikusów) prac w gatunku podróży było obrażać w tym samym czasie, że dodał do jego reputacji jako pisarza obietnicy.

książka może być również postrzegana jako ciekawe oczekiwanie na temat, który Twain ma wielokrotnie wykorzystywać: konfrontacja liberalnych, dziewiętnastowiecznych idei polityki i społeczeństwa ze starym, czasem dzikim konserwatyzmem Starego Świata. Ten ostatni problem ma być stosowany w Księciu i Nędzarzu, w którym troska o ludzkość i o sprawiedliwe traktowanie obywateli przejawia się w postępowaniu zarówno księcia, jak i nędzarza. Staje się jeszcze bardziej centralny w późniejszej pracy a Connecticut Yankee in King Arthur ’ s Court, gdzie dziewiętnastowieczny Amerykanin znajduje się w pozycji władzy i próbuje wprowadzić w życie swoje pomysły na temat społeczeństwa, polityki i handlu—z czasami komicznymi, ale często niebezpiecznie katastrofalnymi rezultatami.

najbardziej oczywiste i być może najbardziej przyjemne z amerykańskiego punktu widzenia są cierpko zabawne komentarze Twaina na temat ograniczeń cywilizacji europejskiej. Widzi, jak szybko Europejczycy i obywatele Bliskiego Wschodu wykorzystują Amerykanów, którzy są otwarci i hojni w swojej ciekawości. Ma zabawny dowcip o przewodnikach, którzy mogą się zmienić w trakcie wycieczki, ale mają rodzaj oczywistej identyczności w swojej determinacji, aby przygotować posiłek z Amerykanów. Dają bardzo mało w zamian, zwykle dlatego, że prawie nie mają pojęcia, o czym mówią.

Twain jest najsłabszy, jak przyznaje, w kontaktach ze sztuką i architekturą dawnych krajów, a często jest zaskakująco niewrażliwy, ujawniając się jako podatny na zarzut, że czasami jest tak głupi, jak jego towarzysze podróżujący. Jednak to objawienie daje księgę wiarygodność, która pomaga uchronić ją od żmudnej listy ciągłych skarg. Często wpada w pierwszorzędny opis, zwłaszcza jeśli Twain jest poruszany przez scenę, ale jego główną linią jest śliski komiczny komentarz na temat dyskomfortu podróży.

w szczególności Ziemia Święta wzbudza największy entuzjazm w Twain i niektóre z najbardziej ostrych skarg, spowodowanych częściowo trudnościami podróży po jałowym krajobrazie. Chrześcijańska historia tego obszaru jest najbardziej interesująca dla Twaina i jego towarzyszy podróży, ale Twain, który zwykle utrzymuje pozę rozbawionej obojętności, jest rozwścieczony komercjalizacją miejsc biblijnych. Od początku trasy istnieje linia antyklerykalnego komentarza, który może stać się Ostro splenetyczny, szczególnie jeśli zaangażowany jest Kościół Rzymskokatolicki.

reakcja Twaina na tandetną, dochodową manipulację chrześcijańską tajemnicą cieszyła się wśród jego amerykańskich czytelników, ale nie bał się sugerować, że Amerykanie na drodze mogą być również mniej niż godni podziwu. Mógł być Ostro pogardliwy wobec tego, jak jego towarzysze błysnęli swoimi pieniędzmi, swawolnymi Francuzami, a zwłaszcza młotami, rozbijając każdy pomnik, jakkolwiek Święty, który mógłby dostać się pod ich ręce. Wiele z tego jest zabawne, i tego oczekiwano od Twaina, ale może to wiązać się z silnym satyrycznym ugryzieniem; Twain może być irytujący. Odmawia pozostania w granicach genialnego, romantycznego pomysłu, czym powinna być książka podróżnicza.

często jest bardzo dobry w pokazywaniu, jak wygląda obcy krajobraz, ale tak naprawdę interesuje go to, jak żyją ludzie i jakie są polityczne, społeczne i fizyczne implikacje długiej historii wielkich cywilizacji, teraz mniej potężnych, nieco postrzępionych i rozdartych. Najbardziej Do Rzeczy, jest zafascynowany tym, jak ludzie reagują na turystów, jak doświadczenie wydaje się wydobywać najgorsze w obu stronach. Gra tu uczciwie, ujawniając, że jeśli tubylcy często oszukują, Amerykanie, działając bezmyślnie, a czasem głupio, równie często zasługują na oskubanie.