Salem, Massachusetts w czasie wiedźmińskich szlaków było nie tylko miastem, ale także składało się z pobliskiej wioski. Znana jako dzisiejsze Danvers, Massachusetts, Wioska Salem miała oddzielny rolniczy sposób życia w porównaniu do merkantylistycznego stylu życia w mieście Salem. Chociaż te dwa obszary były połączone ze sobą w czasach religijnych i rodzinnych, istniały jako indywidualne miejsce podzielone przez rolnictwo, merkantylizm i dążenie do niezależności kościoła.
Rolnictwo
chociaż pierwotnie założone jako przedsięwzięcie handlowe, ekspansja w 1600 roku spowodowała, że przywódcy miasta Salem zapewniali dotacje na ziemię jednostkom na obrzeżach miasta, tworząc podstawę wioski Salem. Nabywanie gruntów wśród prominentnych rodzin rozwijało się, tworząc duże majątki rolnicze, które dawały finansową dominację w obrębie wsi. Ostatecznie zakończył się okres ekspansji i nabywania gruntów, ponieważ nie było już ziemi do nabycia. Wioska Salem była otoczona innymi wioskami i miasteczkami, ograniczając ilość gruntów dostępnych do kupienia. W miarę starzenia się pierwszego pokolenia dużych majątków rodzinnych, synowie tych agrarnych patriarchów szybko zorientowali się w sytuacji, w jakiej się znaleźli. Z tradycją dzielenia majątku między ocalałych synów, niegdyś bogate posiadłości wkrótce stawały się coraz mniejsze, bez nadziei na odwrócenie fali.
te dotacje ziemi pozwoliły na powstanie dużych gospodarstw rodzinnych, tworząc w wiosce społeczeństwo oparte na rolnictwie, które było w głębokim kontraście do kupieckich poszukiwań miasta Salem. Mając różne interesy gospodarcze, mieszkańcy szybko zorientowali się, że przegrywają walkę o gospodarcze znaczenie w Polityce miasta. Rolnicy nie byli już większością wyborców w Polityce miejskiej, ale tracili stanowiska na rzecz kupców. Powolne przechodzenie od dominacji agrarnej do dominacji kupieckiej tylko podsycało zawirowania, które już istniały w drugim i trzecim pokoleniu wybitnych rolników zajmujących się podziałem i ostatecznym upadkiem bogactwa.
merkantylizm
założone jako tętniące życiem miasto portowe w 1680 roku, Salem Town było jednym z dwóch portów wejścia do handlu Brytyjskiego na całym świecie Atlantyckim. Stając się częścią większej sieci handlowej, Salem Town eksportowało ryby, mięso,futra, konie, Zboże, maszty i sklepy morskie do innych amerykańskich kolonii, Indii Zachodnich, Wysp Kanaryjskich, Nowej Fundlandii i Anglii. Import w mieście Salem był równie powszechny, importując tytoń, cukier, tkaniny, rum i wiele innych produktów. Poziom handlu, który był prowadzony, był przykładem w posiadłości w mieście Salem, w 1690 roku dwudziestu sześciu mężczyzn Salem posiadało dwadzieścia jeden statków handlowych, średnio blisko pięćdziesięciu ton każdy. Ekspansja merkantylizmu sprawiła, że Salem Town stało się jedynym znaczącym ośrodkiem handlowym poza Bostonem w kolonii Massachusetts.
te wydarzenia gospodarcze miały jedną istotną konsekwencję – napięte stosunki z wioską Salem. Przed boomem gospodarczym średnie Indywidualne posiadłości Salem Town były niższe niż średnia dla reszty hrabstwa Essex. W tym okresie rozwoju gospodarczego posiadłości mieszkańców miasta Salem były średnio o prawie jedną trzecią wyższe niż w pozostałej części hrabstwa. Wraz z dobrobytem miasta ostatecznie doprowadził do polaryzacji podziału bogactwa i doprowadził kupców do pozycji wyraźnej dominacji w Polityce Salemskiej. W okresie 1650-1700 kupcy byli wybierani do selektów, a rolnicy przeważali liczebnie o sześć do jednego. Dla rolników Salemskich rzeczywistość ta powiększyła jedynie symboliczny wymiar wyeksponowania miasta nad wioską Salem i zmniejszyła pozycję ich własnej społeczności.
Kościół Salem
Walka o niepodległość wioski Salem trwała przez pościg za uznanym przez miasto kościołem we wsi. Przez lata Wioska Salem żyła jako odrębna społeczność, ale bez własnego samorządu i odrębnej parafii bez własnego kościoła. Rzeczywistość była taka, że chociaż Wioska Salem żyła jako niezależna społeczność, płacili podatki do miasta Salem i byli związani z Kościołem miasta Salem. Ustanowiony kościół w wiosce Salem byłby symbolem niepodległości, ponieważ obecne Zgromadzenie Kościoła purytańskiego mogło się spotkać w wiosce, ale musiało podróżować do miasta Salem, aby wziąć udział w sakramentach lub dołączyć do nowych członków. Dlatego też, gdyby selekci miasta Salem głosowali za pozwoleniem wiosce Salem na posiadanie własnego kościoła, utorowałoby to drogę do miasteczka dla wioski.
wieśniacy byli podzieleni w dążeniu do założenia kościoła w wiosce Salem, ponieważ niektórzy członkowie nadal byli blisko związani z miastem Salem. Ci mieszkańcy, którzy mieszkali bliżej miasta, chcieli pozostać częścią miasta Salem, podczas gdy ci, którzy mieszkali dalej, chcieli uzyskać niezależność wioski. Więzi gospodarcze, poprzez uzgodnienia wojenne lub stosunki handlowe, odegrały rolkę w dalszym związku z miastem, jak również. Wybrani radni Miasta chcieli kontynuować przynależność wsi, gdyż mieszkańcy byli źródłem dochodów w czasie opodatkowania. Utrata wsi oznaczała dla miasta mniej pieniędzy z podatków, co oznaczało mniejszy zysk dla wybranych urzędników. W ten sposób dążenie do Kościoła Wiejskiego Salem stało się punktem spornym zarówno wśród wieśniaków, jak i mieszczan.