Kiedy ostatnio miałeś opinię, ale nie podzieliłeś się nią z nikim, bo myślałeś, że nikogo to nie obchodzi? Kiedy po raz ostatni naprawdę podekscytowałeś się pomysłem, który miałeś, ale nigdy go nie zrealizowałeś, ponieważ uznałeś, że nie jest wystarczająco dobry? Kiedy ostatnio zacząłeś coś robić, ale zrezygnowałeś, zanim skończyłeś, bo myślałeś, że nikomu się to nie spodoba?
przeczytasz wiele artykułów, które mówią ci „po prostu to zrób” – nie martw się, co pomyślą inni, Kontynuuj, wytrwaj, nie poddawaj się!
ale jeśli nie potraktujesz siebie poważnie, nigdy nie będziesz w stanie przyjąć żadnej z tych rad. Bo zawsze będziesz w stanie przekonać siebie, że to, co robisz, nie jest wystarczająco ważne.
od dawna nie traktowałem siebie poważnie. Nadal zmagam się z traktowaniem siebie poważnie. Nie mogłem nawet zrozumieć, co sobie robiłem, aż do roku temu. Ale w końcu zdałem sobie sprawę, że jest coś, co niektórzy ludzie mają – zdolność do ekscytowania się czymś, co robią i pójścia na to z jakimś szalonym porzuceniem. Ta zdolność do pozostania skupionym i stanowczym i dostać się na szczyt góry i krzyczeć to, co chcą, aby wszyscy usłyszeli (że tak powiem).
i wiedziałem, że mam umiejętność wspinania się na górę i robienia tego samego, ale zawsze się od tego odradzałem. I w końcu zdałem sobie sprawę, że to dlatego, że nie traktowałem siebie poważnie.
nawet miałem problem z napisaniem tego artykułu…
Dlaczego to piszę? To głupie. To się powtarza. Czy ktoś inny nie powiedział tego wcześniej, ale lepiej? Czy ja w ogóle wiem, co próbuję powiedzieć? Nikt tego nie przeczyta. Powinnam popracować nad czymś innym. To strata czasu.
to były moje myśli prawie za każdym razem, gdy próbowałem stworzyć coś nowego. Nie brałam na poważnie własnych opinii, pomysłów ani nawet tego, czego chciałam w życiu.
co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
dużo czasu spędzasz na marzeniach, ale tak naprawdę nie robisz. Wymyślasz pomysły, ale powstrzymujesz się, zanim spróbujesz.
albo coś próbujesz, ale szybko się poddajesz, bo uznajesz, że to nie wystarczy, nikomu się to nie spodoba, a i tak to był głupi pomysł.
ale najgorsze dzieje się dziesięć lat później, kiedy patrzysz wstecz na to, co prawie zacząłeś i zdajesz sobie sprawę, że coś tam było. To nie było w połowie tak złe, jak myślałeś wtedy i mógłbyś naprawdę coś osiągnąć, gdybyś tylko z tym został.
Co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
kończysz życie, z którego nie jesteś aż tak dumny. Ciągle czekasz, żeby zrobić coś, co Cię pasjonuje, czekasz, żeby zrobić coś, co sprawi, że poczujesz sukces. Wypełniasz swój czas kilkoma rzeczami, które myślisz, że musisz zrobić, ale nic, co naprawdę chcesz zrobić. Ciężko pracujesz i wykonujesz dobrą robotę, ale też czujesz się uwięziony w sobie, wystawiając spektakl, który reżyseruje ktoś inny.
a najgorsze dzieje się dziesięć lat później, kiedy stracisz kontakt z tym, kim naprawdę jesteś i nie możesz już odróżnić tego, czego chcesz od tego, czego chcą od ciebie inni ludzie.
Co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
W końcu zobaczysz kogoś innego, kto miał ten sam pomysł co ty, ale podzieliła się nim ze światem, zrobiła coś z tym.
„ale to był dokładnie ten sam pomysł!”ty mówisz. Tak, ale ta osoba potraktowała to poważnie. Ta osoba powiedziała: „To jest interesujące dla mnie, więc może być interesujące dla kogoś innego” i coś z tym zrobiła.
Co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
masz pretensje do ludzi, którzy to robią. Patrzysz na ludzi, którzy promują siebie i swoje pomysły i myślisz, że są egoistyczni lub śmieszni. Albo patrzysz na ludzi, których podziwiasz i lamentujesz, że nigdy nie osiągniesz tego, co oni mają.
Co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
sabotujesz siebie. Pędzisz przez półgłówną egzekucję i nie dajesz sobie Czasu, którego potrzebujesz, aby nauczyć się czegoś nowego, lub zrobić to we właściwy sposób. A kiedy nie będzie tak, jak chciałeś, uznasz, że to strata czasu. Ale możesz mieć zupełnie inny wynik, gdybyś najpierw zaakceptował fakt, że może to zająć trochę czasu, ale czas byłby tego wart, ponieważ wierzyłeś w to.
Co się dzieje, gdy nie traktujesz siebie poważnie?
masz depresję. Złościsz się na siebie. Rozczarowujesz się sobą. Zastanawiasz się, dlaczego nic nie zrobiłeś. Czujesz, że nigdy tego nie zrobisz. Czujesz, że jest już za późno. Ale tak nie jest.
każdy kawałek każdego drobiazgu, o którym kiedykolwiek myślałeś, jest pełen możliwości. Nie wiesz co. I to jest przerażające. Możesz jeszcze nie wiedzieć jak. I to jest trudne. Ale kiedy traktujesz siebie poważnie, dajesz sobie wystarczająco dużo uznania, aby wiedzieć, że możesz to rozgryźć. Kiedy w głębi serca wiesz, że ty i twoje pomysły są ważne, dasz każdemu pomysłowi szansę walki.
To może oznaczać mówienie w pracy. Albo może to oznaczać skończenie tej jednej rzeczy, o której myślałeś od zawsze. Może to oznaczać tweetowanie na ten temat, Tworzenie wideo lub posta na blogu lub wchodzenie na scenę i dzielenie się nim z publicznością.
Kiedy traktujesz siebie poważnie, sprawiasz, że inni traktują cię poważnie. Pokażesz swoje pomysły. Nie ukryjesz ich. Nie usuniesz ich. Będziesz próbować.
traktuj siebie poważnie.
nie traktuj swoich pomysłów jak nic, nie traktuj siebie jak nic, ponieważ ty i twoje pomysły są ważne i znaczące i mają potencjał, aby stać się o wiele więcej, niż sobie wyobrażasz.
Sarah Cooper jest pisarką, komiczką i twórczynią TheCooperReview.com. możesz śledzić jej codzienne posty na Facebooku.