to, że ich nigdy nie widzisz, nie znaczy, że bobcats tam nie są.
Ilustracja Roberta Megancka
jest to opowieść o bobcatach, ale zaczyna się od kojotów.
kilka lat temu naukowcy z Virginia Tech rozpoczęli badania, aby spróbować ocenić obecność, populację i dietę kojotów, nierodzimego gatunku, który rozprzestrzenił się w Wirginii od czasu pierwszego przybycia tutaj pod koniec lat 70. W szczególności badania miały na celu określenie wpływu tych mięsożerców na jelenie Wirginii. Ponieważ nie można zatrzymać kojota i zapytać, co miał na obiad, część badań obejmowała prozaiczne zadanie przebadania około 200 kilometrów dróg, szlaków i dróg leśnych w hrabstwach Bath i Rockingham w poszukiwaniu scat. Nie mówiąc o tym zbyt dobrze, to było 200 kilometrów zbierania zwierzęcych odchodów.
to, co naukowcy odkryli jednak, kiedy badali te okazy, było zaskoczeniem: nie passel kojotów, ale Banda bobcats. „Kiedy dokonywaliśmy identyfikacji genetycznej na próbkach, otrzymaliśmy więcej bobcatów niż niedźwiedzi czy kojotów”, mówi dr Marcella Kelly, specjalista od drapieżników i profesor nadzwyczajny w departamencie ryb i ochrony przyrody Virginia Tech, który nadzorował badanie. „Tego się nie spodziewaliśmy.”
ten zaskakujący wynik wywołał nowe zainteresowanie spojrzeniem na nieuchwytnego Ryśka, jedynego żyjącego dzikiego kota w Wirginii.
bobcat jest (prawdopodobnie) nazwany ze względu na krótki, „kołyszący się” ogon, lub (być może) ze względu na „kołyszący” chód swojego biegu (wynik posiadania tylnych nóg nieco dłuższych niż przednie). Jego klasyfikacja naukowa jest Lynx rufus, lub „Red lynx,” i dzieli pewne cechy z jego większy kuzyn Północnej, kanadyjski lynx-W tym krótki ogon i czarne kępki na punktach uszu (choć są one znacznie bardziej widoczne i zauważalne na rysia niż na Ryś). A bobcats są zdrobniałe: Najmniejsze samice nie są znacznie większe od kotek domowych, podczas gdy dorosłe samce mogą ważyć ponad 30 funtów.
Bobcats znane są szczególnie z dwóch cech. Pierwszym z nich jest ich samotna i skryta natura. „Not if I see you coming first” wydaje się być Polityka operacyjna Ryś, więc pomimo faktu, że ryś jest najbardziej obfite dzikich gatunków kotów w Ameryce Północnej, obserwacje są rzadkie. Kelly zauważa, że dzikie koty są skryte i ciche, a ich ciemny, czerwonawo-brązowy płaszcz „ich kamuflaż jest naprawdę, naprawdę dobry”, więc łatwo wtapiają się w otoczenie.
inną godną uwagi cechą Ryśka jest dzikość. Nie pozwól, aby jego podobieństwo do ponadgabarytowego pręgowanego Cię oszukało; ten kot nie żartuje. Bobcats to nieustraszone, łodygowe i zasadzkowe drapieżniki, zdolne do krótkich serii smug i ograniczającego skoku nawet 10 stóp. Chociaż ataki na ludzi są rzadkie i mało prawdopodobne, w 2015 roku Łowca indyków z Wirginii, uzbrojony w kamerę komórkową i wątpliwą strategię zwabienia przechodzącego Ryśka „kilkoma wezwaniami o pomoc wiewiórek”, uchwycił wideo zbliżającego się Ryśka, kucającego, a następnie atakującego w szaleńczej mgle. Na szczęście zarówno cat, jak i hunter uniknęli spotkania bez szwanku.
Bobcats są bardzo elastyczne i można je znaleźć w szerokim zakresie terytoriów i terenów w całych Stanach Zjednoczonych. W rzeczywistości naukowcy z Dallas-Fort Worth odkryli, że żyją z powodzeniem na prawdziwych przedmieściach, grasując tuż przy głównych drogach i ścigając zdobycz na polach golfowych. Ich dieta zazwyczaj składa się z królików, wiewiórek i małych gryzoni, ale udokumentowano, że przyjmują znacznie większą zdobycz, w tym dorosłe jelenie.
i jelenie były zdecydowanie widoczne w scacie bobcat zebranym przez naukowców Virginia Tech. „Sądzimy, że są drapieżnikami na fawnach, ale ludzie widzieli, jak polują na dorosłe jelenie, więc jesteśmy prawie pewni, że to się dzieje, ale nie wiemy, ile” – mówi Kelly.
jest to rodzaj informacji, które badacze Virginia Tech starają się wyciągnąć ze swoich badań, wyjaśnia Kelly. Wyniki analizy DNA scat spodziewane są na początku 2017 r., a na podstawie tej analizy powinno być możliwe określenie, ile pojedynczych bobcatów było reprezentowanych w próbkach. Naukowcy starali się również uchwycić obrazy bobcats za pomocą wyzwalanych przez ciepło i ruch „pułapek kamerowych.”
” chcemy ładnego, wyraźnego obrazu ich skóry, ponieważ można odróżnić osoby po ich wzorach plamek”, mówi Kelly. „Głównym problemem, jaki mamy z bobcats, jest to, że mijają bardzo szybko, więc wiele razy dostajesz tylko końcówkę ogona.”Wreszcie, naukowcy mają nadzieję uchwycić i GPS-kołnierz co najmniej 15 bobcats śledzić ruch, zasięg i aktywność tych nieuchwytnych kotów.
„jakby latają pod radarem” – mówi Kelly. „Będzie to szczególnie interesujące, jeśli okaże się, że jest ich o wiele więcej, niż nam się wydaje.”
Ten artykuł pierwotnie ukazał się w naszym numerze z lutego 2017 roku.