MovementsEdit
uszczelki Weddell są powszechnie spotykane na szybkim lodzie, lub lodu przymocowane do ziemi, i zebrać w małych grupach wokół pęknięć i dziur w lodzie. W zimie pozostają w wodzie, aby uniknąć śnieżycy, a ich głowy tylko grzebią w otworach oddechowych w lodzie. Na lądzie często obserwuje się foki leżące po bokach.Foki Weddella to nie migrujące foki, które przemieszczają się regionalnie w celu śledzenia rozkładu otworów oddechowych i pęknięć wylotowych w zmianach lodowych między porami roku. Gatunek jest głównie ograniczony do wód antarktycznych: czynniki fizyczne, takie jak ruch lodowca i działanie pływów, mogą zwiększać wahania rozmieszczenia.
żerowanie
foki Weddella nurkują w poszukiwaniu pożywienia, utrzymują otwory oddechowe w szybkim lodzie i eksplorują, aby znaleźć więcej otworów lodowych. Zaobserwowano, że nurkują na głębokości do 600 m przez godzinę. Foki te wykazują wzór nurkowania diel, nurkując głębiej i dłużej w ciągu dnia niż w nocy. Po opuszczeniu otworu w lodzie, foki stają się ujemnie wyporne w pierwszych 30 do 50 m, co pozwala im nurkować przy niewielkim wysiłku.Foki Weddella są głównymi drapieżnikami na Antarktydzie. Żywią się wieloma rybami, dennymi krewetkami, głowonogami i skorupiakami. Siedzący dorosły zjada około 10 kg (22 lb) dziennie, podczas gdy aktywny dorosły zjada ponad 50 kg (110 lb) dziennie. Dorsz antarktyczny i Rybka srebrzysta stanowią większość ich diety. Głowonogi są powszechną zdobyczą, a szczątki skorupiaków znajdują się czasami w fokach Weddella, ale w znacznie niższych stawkach niż inne gatunki zdobyczy. Są oportunistycznymi żywicielami, które polują w różnych częściach słupa wody w zależności od dostępności zdobyczy. Foki Weddella polują zarówno w siedliskach pelagicznych, jak i bentosowo-dennych.Chociaż ptaki morskie zwykle nie są częścią ich diety, odnotowano kilka obserwacji, gdy ścigają i zabijają pingwiny na wolności. Inne focydy Antarktyczne są znane jako drapieżniki ptaków morskich, co powoduje, że polowanie na pingwiny jest wyuczonym zachowaniem. Istnieją nagrania czterech różnych gatunków pingwinów atakowanych przez foki Weddella: pingwiny gentoo, pingwin Cesarski, pingwin Adélie i pingwin chinstrap. Nie zostało jednak potwierdzone, czy Pingwiny zostały skonsumowane po zabiciu.Naukowcy uważają, że foki Weddella polegają głównie na wzroku, aby polować na żywność, gdy jest światło. Jednak podczas Antarktycznej ciemności zimowej, gdy pod lodem, gdzie foki żerują, nie ma światła, polegają na innych zmysłach, przede wszystkim na wyczuciu dotyku z ich wibracji lub wąsów, które są nie tylko włosami, ale bardzo skomplikowanymi narządami zmysłów z ponad 500 zakończeniami nerwowymi, które przyczepiają się do pyska zwierzęcia. Włosy pozwalają fokom wykryć przebudzenie pływających ryb i wykorzystać je do chwytania zdobyczy.Foki Weddell nie mają naturalnych drapieżników na szybkim lodzie. Na morzu lub na lodzie są łupem orek i lampartów, które żerują głównie na młodocianych i młodych.
Hodowlaedytuj
foki Weddell wracają do szybkich Kolonii lodowych podczas wiosny w celu porodu i hodowli. Populacje fok Weddella często powracają do tych samych miejsc lęgowych w kolejnych sezonach lęgowych. W zależności od szerokości geograficznej, którą zamieszkuje, ten ssak morski rodzi się od początku września do listopada, a osoby żyjące na niższych szerokościach geograficznych rodzą wcześniej. Foki Weddella zwykle rodzą jednego szczeniaka rocznie, jednak foka Weddella jest jednym z niewielu gatunków fok, które mogą rodzić bliźniacze szczenięta. Narodziny szczeniaka trwają od jednej do czterech minut. Nowonarodzone szczenięta ważą około 25-30 kg i rosną do dwukrotności wagi w pierwszym tygodniu życia. Pierwsze Pływanie szczeniąt odbywa się około jednego do dwóch tygodni życia. W ciągu pierwszych dwóch tygodni foki matki Weddell wyróżniają swoje szczenięta poprzez węchowe zapachy, wyspecjalizowane wokalizacje i pobyt w tym samym obszarze przestrzennym. Po sześciu do siedmiu tygodniach szczenięta są odsadzane od maciory i zaczynają samodzielnie polować.
foki Weddell wykazują umiarkowaną poligynię i analizy genetyczne sukcesu godowego sugerują, w jaki sposób czynniki takie jak rozmiar, zdolność do nurkowania, site-specific doświadczenie zwiększa sukces w męskich uszczelek Weddell. Dodatkowo, szybkie lęgowiska lodu powodują, że samice skupiają się w dużych skupiskach, co ułatwia samcom przejęcie kontroli nad własnym haremem.Okres godowy następuje w okresie wiosennym między końcem listopada a grudniem po odstawieniu młodych od maciory, a samice rozpoczynają owulację. W okresie godowym foki Weddell wydają dźwięki na tyle głośne, że można je wyczuć w lodzie. Samce bronią podwodnych terytoriów w okresie lęgowym i obserwowano ich walkę. Kopulacja występuje tylko pod wodą, gdzie samica poddaje się samcowi, gdy zbliża się do jej grzbietowej strony. Samica jest często ugryziona w szyję przez swojego partnera, jeśli próbuje uciec lub przerwać kopulację. Foki są zwykle około sześciu do ośmiu lat, kiedy po raz pierwszy rozmnażają, ale może to być znacznie wcześniej dla niektórych samic. Plomby Weddella przechodzą opóźnioną implantację. Zarodek jest osadzony w macicy dopiero na początku lata, od połowy stycznia do połowy lutego, co pozwala na narodziny w bardziej sprzyjających warunkach środowiskowych.Młode foki Weddella (0-2 lata) mają wysokie prawdopodobieństwo śmiertelności, podczas gdy nie można znaleźć różnic między śmiertelnością zwierząt starszych niż 2 lata a śmiertelnością dorosłych (Hastings et al., 1999). Maksymalną długość życia gatunku szacuje się na co najmniej 25 lat.
Wokalizacjaedit
Odtwórz Multimedia
męskie i żeńskie foki Weddella komunikują się za pomocą różnych dźwięków, w szczególności mężczyźni czasami używają „tryli” do komunikacji. Pieczęcie Weddella są również w stanie komunikować się ze sobą za pośrednictwem różnych mediów. Foki Weddella na lodzie są w stanie usłyszeć wołania foek Weddella w wodzie, o ile poziom hałasu na lądzie jest niski i znajdują się w bliskiej odległości od siebie. Fale dźwiękowe mogą być przesyłane przez sam lód lub z wody do otworów oddechowych, w których zwykle rozmnażają się samice fok Weddell. Istnieją nagrania wokalizacji Weddell seal, które określane są jako piosenki. Ich utwory składają się z powtarzających się sekwencji tych samych elementów wokalnych i różnią się tylko nieznacznie w czasie. Poszczególne foki Weddella mogą wytwarzać swój własny, niepowtarzalny utwór, ale zachowanie śpiewu nie jest powszechne, gdy jest obserwowane. Wokalizacje są również ważne w interakcjach matka-szczenię Weddell foka. Foki matki Weddell używają wokalizacji, aby wywołać swoje szczenięta z dalszych odległości, gdy zapach nie może być już efektywnie używany (Opzeeland et al., 2011). Szczenięta również używają wyższych, bardziej pilnych wokalizacji, gdy są głodne, aby ostrzec swoje matki do karmienia.