Union StationEdit
Concord w 1844; stacja znajdowała się w Damon Mill na zachód od współczesnej lokalizacji stacji. Kiedy Framingham and Lowell Railroad (F&L) została otwarta w 1871 roku, powstała stacja Concord Junction, gdzie obie linie przecinały się w Warnerville.:88:3 mała stacja została wkrótce połączona z domem towarowym, maszynownią i obrotnicą. Nashua, Acton and Boston Railroad została otwarta w 1873 roku, z prawami torowymi przez F&L do Concord Junction. Kolej oferowała usługę Concord Junction-Nashua, która umożliwiała obsługę pociągów Fitchburg Railroad, czyniąc Concord Junction ważnym punktem przesiadkowym.
działalność przemysłowa w Concord szybko skupiła się wokół trzech linii kolejowych; do 1890 roku Concord Junction było bardziej ruchliwym centrum wsi niż sam Concord, z 125 pociągami zatrzymującymi się dziennie. Nowa Stacja Union została otwarta w styczniu 1894; starsza Drewniana stacja została ponownie użyta jako boardinghouse na Derby Street. Jednopiętrowa Konstrukcja W Kształcie Litery L w stylu królowej Anny obejmowała poczekalnię pasażerską, Biuro towarowe i przechowalnię bagażu w trzech oddzielnych budynkach pod jednym dachem. Okno wykuszowe wystające z kąta prostego stacji, aby dać zarządcy stacji widok w dół linii kolejowych. Asymetryczny wygląd, dach z łupków, powieki, witraże i jasny trójkolorowy schemat malowania były nietypowe dla okolicy. Wśród stałych pasażerów na stacji był John F. Fitzgerald, który często używał go w latach 1897-1903.
DeclineEdit
Nashua, Acton i Boston stały się częścią kolei Bostońskiej i Maine w 1895 roku, a następnie Fitchburg Railroad w 1900 roku. F&l przeszedł kilka zmian własnościowych; został przejęty przez Old Colony Railroad w 1879 roku, który został wydzierżawiony przez New York, New Haven and Hartford Railroad w 1893 roku. XX wieku spadła liczba przewozów pasażerskich; serwis Nashua zakończył się w 1924 roku, a linia została porzucona w następnym roku. Przewozy pasażerskie na F&l zakończyły się w 1933 roku, choć kontynuowano przewozy towarowe północ-południe przez Concord Junction. Rozebrano wówczas Biuro towarowe (północno-zachodnią część stacji) oraz część dachu. Ponieważ obsługa pasażerów pozostała tylko na linii głównej Fitchburg, w 1927 roku stacja i wieś stały się znane jako West Concord. Połączenie międzymiastowe z Fitchburgiem zakończyło się w 1960 roku, pozostawiając jedynie połączenia podmiejskie do West Concord.
Massachusetts Bay Transportation Authority (MBTA) został utworzony w 1964 roku w celu dofinansowania operacji podmiejskich kolei podmiejskich. To publiczne finansowanie ustabilizowało pozostałą służbę w systemie Bostońskim i Maine w 1965 roku.: 353 w 1976 r. MBTA kupiło Boston i Maine commuter assets, w tym West Concord station.: 357 mniej więcej w tym czasie budynek zaczął być wykorzystywany jako restauracja. W 1982 roku do budynku dobudowano faux-ceglaną elewację oraz zamknięto przestrzeń między poczekalnią a przechowalnią bagażu. W tym samym roku zakończył się kurs f&L Z West Concord south Do South Sudbury. Diamentowa przeprawa została wkrótce usunięta i przesunięta nieco na południe, gdzie została wystawiona w małym parku.
Konserwacjaedit
stacja przeszła na własność prywatną i przez pewien czas gościła pizzerię. budynek był zamknięty i nie zapewniał miejsc noclegowych dla pasażerów. W 1987 r.MBTA Riders wezwało miasto do zakupu budynku, co pomogłoby przywrócić dostęp do poczekalni i toalet, a MBTA wskazało, że wyegzekwują akt prawny z 1964 r., który wymagał publicznego dostępu niezależnie od własności. Przedstawiciele odwiedzili inne stacje w pobliżu, w tym Hartford, Connecticut, aby skonsultować, w jaki sposób stacja taka jak West Concord może zostać odnowiona. Po udanych apelach grupa mieszkańców wyremontowała wnętrze dworca. W 1989 roku został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków jako Union Station. W 1990 roku w budynku otwarto Klubokawiarnię, która zapewnia poczekalnię dla pasażerów w dni powszednie.
przewozy towarowe na północ od West Concord zakończyły się w 1993 roku; od tego czasu linia północ-południe została przekształcona w Bruce Freeman Rail Trail. Mini-wysokie perony zostały zainstalowane wkrótce po przejściu w 1990 roku ustawy o Amerykanach niepełnosprawnych, dzięki czemu West Concord stał się jedną z pierwszych stacji kolejowych MBTA Commuter, które stały się dostępne. Grupa Friends of the West Concord Depot powstała w 2006 roku w celu wsparcia renowacji zniszczonego budynku stacji. Miasto i MBTA podzieliły koszt renowacji zewnętrznej, która przywróciła oryginalny trójkolorowy wygląd zewnętrzny. Remont zakończono około 2009 roku.