Sarah Vaughan, której niezwykły zasięg i zadymiony, kontraltowy głos przyniosły jej przydomek „The Divine One”, zmarła na raka płuc, to było ogłoszone w środę. Miała 66 lat.
Panna Vaughan, która kilka godzin wcześniej wymeldowała się ze szpitala Cedars Sinai, zmarła we wtorek o 21:20 w swoim domu w Hidden Hills, według jej adwokata i menedżera, Harolda Levy ’ ego.
Levy powiedział, że on i 87-letnia matka panny Vaughan, Ada, i jej adoptowana córka, aktorka Paris Deborah Vaughan, byli u jej boku, gdy zmarła. Levy powiedział, że oglądali film telewizyjny, w którym pojawiła się córka.
nazywana „Sassy” ze względu na swój sposób bycia na scenie, Miss Vaughan była kojarzona z nagraniami takich wieloletnich ulubieńców jazzu i popu, jak „Body and Soul”, „it’ s Magic”, „Misty”, „i Cover the Waterfront”, „Lover Man”, „Here’ s that Rainy Day” I „Send in the Clowns.”
pomimo siedmiomiesięcznej walki z rakiem, Panna Vaughan miała nadzieję rozpocząć prace nad nowym nagraniem w tym tygodniu. Levy powiedziała, że komplikacje zmusiły ją do pójścia do szpitala w sobotę, ale zdecydowała, że we wtorek będzie jej wygodniej w domu.
ostatni wrzesień 3, Po Burmistrz Tom Bradley ogłosił Sarah Vaughan dzień w Los Angeles, śpiewała z Los Angeles Philharmonic w Hollywood Bowl, zamykając swoją długą karierę i zachwycając fanów 11,878 z gwałtownym głosem lirycznym, który uczynił ją tak popularne przez prawie pięć dekad.
cztery dni później u Pani Vaughan, wieloletniej palaczki, zdiagnozowano raka płuc i raka stawów w jednej ręce.
„z biegiem lat stawała się coraz większa” – powiedział w środę krytyk jazzowy Times Leonard Feather, wieloletni przyjaciel Panny Vaughan. „W ciągu ostatnich kilku lat była po prostu zdumiewająca. Była idolem i zazdrością praktycznie wszystkich śpiewaków.”
Feather ocenił jej profesjonalną wszechstronność w swojej” encyklopedii śpiewaków Jazzowych”, mówiąc, że była ” zdolna do niezrównanych występów jazzowych, ale kwalifikowana do bycia śpiewaczką operową.”
tę opinię powtórzył w środę krytyk muzyczny Timesa Martin Bernheimer, który recenzuje wykonania muzyki klasycznej, w tym opery:
„Sarah Vaughan miała głos o niezwykłej słodyczy, elastyczności i czystości, i używała go z niezwykłą insynuacją w szerokim zakresie. Mogła uczyć wielu DIW operowych lekcji kontroli oddechu, frazowania legato i ekspresyjnej komunikacji. Była świetną piosenkarką. Kropka.”
„teraz, gdy Sassy odszedł,” powiedział wieloletni przyjaciel Panny Vaughan, komik Bill Cosby, „nie ma nikogo, kto mógłby mierzyć wielkich piosenkarzy.”
Miss Vaughan, która nagrała popularne i standardowe utwory, a także klasykę jazzu, szydziła z prób zakwalifikowania jej jako wokalistki jazzowej przez fanów i krytyków muzycznych.
„ja tylko śpiewam” „Śpiewam, co mogę.”
urodzona 27 marca 1924 r.w Newark, N. J., jako stolarka i praczka, otrzymała wykształcenie muzyczne w chórze kościelnym wraz z matką, najpierw jako śpiewaczka, a później jako organistka.
twierdziła, że nigdy nie zamierzała wejść do show-biznesu, nawet gdy, na wyzwanie przyjaciela, zapisała się na amateur night w nowojorskim storied Apollo Theater w 1942 roku.
„Tej nocy, kiedy wygrałem w Apollo, robiłem to tylko za 10 dolarów.”
ale Billy Eckstine usłyszał ją tamtej nocy i polecił liderowi zespołu Earlowi (Fatha) Hinesowi, który ją zatrudnił. Rozpoczęła karierę koncertową i nagraniową.
Feather, który był obecny na Apollo, kiedy panna Vaughan po raz pierwszy otworzyła tam z zespołem Hines 23 kwietnia 1943 roku, napisał o niej w swojej jazz encyclopedia:
„głos Sarah Vaughan, zupełnie inny od głosu Billie Holiday, Elli Fitzgerald czy innych wielkich stylistów jazzowych przed nią, przyniósł jazzowi niespotykaną dotąd kombinację atrakcyjnych cech: bogaty, pięknie kontrolowany ton i vibrato.; ucho do struktury akordowej pieśni, umożliwiające jej zmianę lub zmianę melodii tak, jak instrumentalista może; nieśmiała, czasami archaicznie naiwna cecha na przemian z poczuciem Wielkiego wyrafinowania.”
„
niezwykły zasięg Panny Vaughan z husky głosem, który przez lata stał się bardziej Husky przez jej palenie, był tak niezwykły, że często powodował przesadę.
„mówią cztery oktawy, ale to nieprawda” – powiedziała skromnie w wywiadzie z 1986 roku. „Dwie oktawy i może piąta. Może jeszcze trochę.”
jej głos był uważany za bardziej instrumentalny niż wokal i często był porównywany do rogu, co uważała za logiczne.
„Mniej więcej od samego początku kopiowałem style horn-tooterów.”
Panna Vaughan przyznała się do pewnego wpływu piosenkarki Marian Anderson. Nagrodą w jednym z konkursów amatorskich, które wygrała jako nastolatka, był wybór między wrotkami a biletem na koncert Mariana Andersona. Wybrała koncert i powiedziała, że ” zakochała się w dźwięku swojego głosu.”
po debiucie z Hines, Miss Vaughan koncertowała z jego zespołem przez rok, pracując z Dizzy Gillespie i Charlie Parkerem i próbując naśladować ich trąbkę i saksofon.
Kiedy Eckstine założył własny zespół w 1944 roku, zatrudnił pannę Vaughan i poparł ją w jej pierwszym nagraniu, „I’ ll Wait and Pray.”
Feather, muzyk jazzowy, a także krytyk, otrzymał od Gillespie pokazowy zapis śpiewu Panny Vaughan i zaaranżował jej nagranie pod własnym nazwiskiem z Continental. Zaśpiewała cztery piosenki za 20 dolarów każda, z piórkiem grającym akompaniament fortepianu.
Miss Vaughan po raz pierwszy wygrała krajowy konkurs z nagraniem „Lover Man”, wykonanym z Gillespie.
jej wczesna kariera, którą odrzuciła w wywiadach jako płacenie „wielu składek”, obejmowała koncerty w magazynach tytoniowych i stodołach na południu, a także skromnie udane płyty i kilka występów w miejscach takich jak Nowojorska Copacabana w latach 40.
„dopiero na początku lat 50 .Sassy zaczęła śpiewać w lepszych miejscach i zebrała fanów-jak w Birdland w Nowym Jorku. . . a Blue Note w Chicago, gdzie Dave Garroway ją usłyszał, nazwał ją „Boską” i wypromował w radiu i telewizji, ” John Malachi, wczesny akompaniator, który nazwał ją „Sassy”, wspominał w wywiadzie kilka lat temu.
do lat 70.miała silną międzynarodową popularność i wygrała Międzynarodowy plebiscyt krytyków Downbeat na najlepszą wokalistkę na świecie sześć razy—w 1973 i 1975-79. Śpiewała z największymi orkiestrami symfonicznymi i dla głów państw oraz w prestiżowych miejscach, takich jak Carnegie Hall.
tak niedawno, jak w zeszłym roku, jej występy koncertowe skłoniły recenzenta do napisania, że „ona nadal wywołuje emocje, gdziekolwiek się pojawi.”
„dzięki Bogu,” powiedział Levy Wednesday, ” mamy jej nagrania, aby zachować jej wielkość. Była jedyna w swoim rodzaju.”
Panna Vaughan wyszła za mąż i rozwiodła się z czterema mężami: trębaczem George ’ em Treadwellem, byłym zawodowym piłkarzem Clyde Atkinsem, restauratorem Las Vegas Marshallem Fisherem i muzykiem Waymonem Reedem.
Levy powiedział, że plany pogrzebu w Los Angeles są w toku.
Więcej archiwalnych nekrologów
Z Archiwum: Ella Fitzgerald, Pierwsza Dama Jazzu, umiera
Patti Page umiera w wieku 85 lat; piosenkarka pomogła poszerzyć publiczność muzyki country
Z Archiwum: burmistrz, który zmienił Los
Z archiwum: Rosemary Clooney, legendarna piosenkarka, zmarła w wieku 74 lat
Z Archiwum: Jazzowy Wielki Duke Ellington zmarł w nowojorskim szpitalu w wieku 75 lat