Zakaz palenia

wpływ na zdrowieedytuj

kilka badań udokumentowało korzyści zdrowotne i ekonomiczne związane z zakazem palenia. W raporcie Instytutu Medycyny z 2009 r. stwierdzono, że zakaz palenia zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej i zawałów serca, ale autorzy raportu nie byli w stanie określić skali tego zmniejszenia. Również w 2009 r. systematyczny przegląd i metaanaliza wykazały, że zakazy palenia w miejscach publicznych były związane ze znacznym zmniejszeniem częstości zawałów serca. Główny autor tej metaanalizy, David Meyers, powiedział, że ta recenzja zasugerowała, że ogólnokrajowy zakaz palenia w miejscach publicznych może zapobiec zawałom serca w Stanach Zjednoczonych od 100 000 do 225 000 każdego roku.

ustawodawstwo dotyczące palenia tytoniu w miejscach publicznych zmniejszyło przyczynę chorób serca wśród dorosłych. Takie przepisy obejmują zakaz palenia w restauracjach, autobusach, hotelach i miejscach pracy. Instytut Medycyny (iom) zwołany przez Centrum Kontroli Chorób (CDC) odkrył, że istnieją efekty sercowo-naczyniowe wynikające z narażenia na bierne palenie. Raport epidemiologiczny mówi, że ryzyko choroby wieńcowej serca wzrasta do około 25-30% , gdy jeden jest narażony na biernego dymu. Dane pokazują, że nawet przy niskim poziomie dymu istnieje ryzyko, a ryzyko wzrasta wraz z większą ekspozycją.

metaanaliza z 2012 r. wykazała, że przepisy dotyczące wolnych od dymu tytoniowego były związane z niższym odsetkiem hospitalizacji w przypadku chorób serca, naczyń mózgowych i układu oddechowego oraz że „bardziej kompleksowe przepisy były związane z większymi zmianami ryzyka.”Starszy autor tej metaanalizy, Stanton Glantz, powiedział USA Today, że w odniesieniu do zwolnień dla niektórych obiektów z zakazu palenia, „politycy, którzy wprowadzili te zwolnienia, skazują ludzi na umieszczenie na izbie przyjęć.”W przeglądzie z 2013 r.stwierdzono, że zakazy palenia były związane z” znaczącym zmniejszeniem ryzyka ostrego zawału mięśnia sercowego”, ale zauważono, że”badania z mniejszą populacją w Stanach Zjednoczonych zwykle odnotowywały większe zmniejszenie, podczas gdy większe badania odnotowywały stosunkowo niewielkie zmniejszenie”.

przegląd systematyczny z 2014 r.i metaanaliza wykazały, że przepisy dotyczące braku dymu tytoniowego były związane z około 10% zmniejszeniem liczby przedwczesnych porodów i frekwencją w szpitalu z powodu astmy, ale nie ze zmniejszeniem niskiej masy urodzeniowej. Przegląd Cochrane z 2016 r. wykazał, że od czasu opublikowania poprzedniej wersji tego przeglądu w 2010 r.dowody na to, że zakazy palenia poprawiły wyniki zdrowotne, stały się bardziej solidne, zwłaszcza w odniesieniu do ostrego zespołu wieńcowego.

jednak w innych badaniach stwierdzono, że zakazy palenia mają niewielki lub żaden krótkotrwały wpływ na częstość zawału mięśnia sercowego i inne choroby. Badanie z 2010 roku z USA wykorzystało ogromne krajowe reprezentatywne bazy danych do porównania obszarów ograniczonych paleniem z obszarami kontrolnymi i nie wykazało żadnych powiązań między zakazami palenia a krótkotrwałymi spadkami częstości zawałów serca. Autorzy przeanalizowali również mniejsze badania z użyciem podpróbek i ujawnili, że duże krótkoterminowe wzrosty częstości zawału mięśnia sercowego po zakazie palenia są równie powszechne jak duże spadki.

wpływ na konsumpcję tytoniuedytuj

ogólnie uznaje się, że zakazy palenia ograniczają wskaźnik palenia; wolne od dymu miejsca pracy zmniejszają wskaźnik palenia wśród pracowników, a ograniczenia dotyczące palenia w miejscach publicznych zmniejszają ogólny wskaźnik palenia poprzez połączenie stygmatyzacji i ograniczenia społecznych wskazówek dotyczących palenia. Jednak doniesienia w prasie popularnej po wprowadzeniu zakazu palenia często przedstawiają sprzeczne relacje co do postrzegania skuteczności.

w jednym z raportów stwierdzono, że sprzedaż papierosów w Irlandii i Szkocji wzrosła po wprowadzeniu zakazu palenia. Z kolei w innym sprawozdaniu stwierdza się, że w Irlandii sprzedaż papierosów spadła o 16% w ciągu sześciu miesięcy od wprowadzenia zakazu. W Wielkiej Brytanii sprzedaż papierosów spadła o 11% w lipcu 2007 r., pierwszym miesiącu ogólnokrajowego zakazu palenia, w porównaniu z lipcem 2006 r.

dokument Phillipa Morrisa z 1992 r.podsumował obawy przemysłu tytoniowego dotyczące skutków zakazów palenia: „całkowity zakaz palenia w miejscu pracy silnie wpływa na wielkość przemysłu tytoniowego. Palacze, którzy stoją w obliczu tych ograniczeń, zużywają 11-15% mniej niż średnia i rzucają palenie w tempie o 84% wyższym niż średnia.”

w Stanach Zjednoczonych CDC zgłosiło w ostatnich latach wyrównanie wskaźnika palenia pomimo dużej liczby coraz bardziej kompleksowych zakazów palenia i dużych podwyżek podatków. Zasugerowano również, że osiągnięto” przeszkodę ” dla palaczy hardcore: tych, którzy nie mają motywacji i stają się coraz bardziej oporni w obliczu dalszych przepisów. Zakaz palenia w Nowym Jorku został uznany za zmniejszenie liczby osób palących dorosłych w prawie dwukrotnie większym tempie niż w pozostałej części kraju, „a średnia długość życia wzrosła trzy lata w ciągu dekady”.

w Szwecji stosowanie snus, jako alternatywy dla palenia, stale rośnie od czasu zakazu palenia w tym kraju.

Ograniczenia palenia mogą ułatwić palaczom rzucenie palenia. Badanie sugeruje, że 22% palaczy w Wielkiej Brytanii mogło rozważyć rzucenie palenia w odpowiedzi na zakaz palenia w tym kraju.

Ograniczenia palenia w restauracjach mogą pomóc w powstrzymaniu młodych ludzi przed nałogowym paleniem. Badanie młodzieży z Massachusetts wykazało, że osoby w miastach z zakazami palenia były o 35 procent mniej skłonne do nałogowych palaczy.

wpływ na biznesedytuj

palenie jest zabronione na niektórych ulicach w Japonii. Palacze korzystają z salonów dla palących, takich jak ten w Tokio.

znak z napisem „proszę nie palić podczas chodzenia” w Taitō, Tokio

wiele badań zostało opublikowanych w literaturze branży zdrowotnej na temat wpływu ekonomicznego zakaz palenia. Większość tych badań rządowych i akademickich wykazała, że nie ma negatywnego wpływu gospodarczego związanego z ograniczeniami palenia, a wiele ustaleń wskazuje, że mogą one mieć pozytywny wpływ na lokalne przedsiębiorstwa. W 2003 r. dokonano przeglądu 97 takich badań dotyczących ekonomicznych skutków zakazu palenia dla branży hotelarskiej i stwierdzono, że” najlepiej zaprojektowane ” badania wykazały, że zakazy palenia nie szkodzą przedsiębiorstwom. Podobnie metaanaliza z 2014 r.nie wykazała znaczących zysków ani strat w przychodach w restauracjach i barach dotkniętych zakazami palenia.

badania finansowane przez stowarzyszenia barów i restauracji czasami twierdziły, że zakaz palenia ma negatywny wpływ na zyski restauracji i baru. Takie stowarzyszenia skrytykowały również badania, w których stwierdzono, że takie prawodawstwo nie miało wpływu. Wiele stowarzyszeń barów i restauracji ma relacje z przemysłem tytoniowym i są przez nie sponsorowane.

Australia

rządowe badanie w Sydney wykazało, że odsetek ludności uczęszczającej do pubów i klubów wzrósł po zakazie palenia w nich. Jednak raport ClubsNSW z sierpnia 2008 r. obwiniał o zakaz palenia kluby z Nowej Południowej Walii, które doznały najgorszego spadku dochodów w historii, wynoszącego 385 milionów dolarów. Dochód dla klubów spadł o 11% w Nowej Południowej Walii. Dochód klubu Sydney CBD spadł o 21,7%, a kluby western Sydney straciły 15,5%.

Niemcyedit

w 2008 r.i na początku 2009 r. w niemieckich hotelach, restauracjach i barach wprowadzono pewne ograniczenia dotyczące palenia. Przemysł restauracyjny twierdził, że niektóre przedsiębiorstwa w krajach, które pod koniec 2007 r.ograniczyły palenie tytoniu (Dolna Saksonia, Badenia-Wirtembergia i Hesja) osiągnęły niższe zyski. Niemieckie Stowarzyszenie Hoteli i restauracji (DEHOGA) stwierdziło, że zakaz palenia zniechęca ludzi do wychodzenia na drinka lub posiłek, stwierdzając, że 15% zakładów, które przyjęły zakaz w 2007 r., odnotowało spadek obrotów o około 50%. Jednak badanie przeprowadzone przez Uniwersytet w Hamburgu (Ahlfeldt and Maennig 2010)stwierdza negatywny wpływ na przychody, jeśli w ogóle, tylko w bardzo krótkim okresie. W średnim i długim okresie nastąpiło odzyskanie przychodów. Wyniki te sugerują albo, że konsumpcja w barach i restauracjach nie ma wpływu na zakazy palenia w dłuższej perspektywie, albo, że negatywny wpływ dochodów ze strony palaczy są kompensowane przez wzrost przychodów ze strony niepalących. Palenie jest zabronione w transporcie publicznym lub na dworcach kolejowych lub w ich pobliżu, z wyjątkiem miejsc wyraźnie wskazanych do palenia. Palenie w pociągach zostało całkowicie zakazane przez Deutsche Bahn AG w 2007 roku. Od końca lat 90. XX wieku na lotniskach i we wszystkich samolotach Lufthansy obowiązuje zakaz palenia.

Mistrzostwa Świata FIFA 2006, które odbyły się w tym kraju, były ostatnimi przed wprowadzeniem zakazu palenia w kawiarniach, barach i restauracjach w większości krajów na całym świecie.

w 2008 roku Bawaria stała się pierwszym krajem związkowym Niemiec, który całkowicie zakazał palenia w barach i restauracjach. Po tym, jak ograniczenie to zostało skrytykowane jako „zbyt surowe” przez niektórych członków rządzącej partii CSU, zostało ono złagodzone rok później. Zwolennicy zakazu palenia doprowadzili następnie do publicznego referendum w tej sprawie, które doprowadziło do jeszcze mocniejszych ograniczeń niż pierwotny zakaz. Następnie w 2010 r.wprowadzono bardziej kompleksowy zakaz.

również w 2010 roku Saara stała się drugim państwem federalnym z całkowitym zakazem prowadzenia barów i restauracji.

w 2013 r.Nadrenia Północna-Westfalia, najludniejszy kraj związkowy Niemiec, stała się trzecim państwem z surowym zakazem prowadzenia barów i restauracji.

1

Zakaz palenia z wyjątkami

1

1

7

zakaz palenia wg stanu

	organy administracyjne, sądy,	więzienia,	kliniki,		przytułki, szkoły, młodzież, domy, przedszkola	szkoły	gimnazja, kryte baseny	muzea, teatry, kina itp. dyskoteki restauracje i bary centra Handlowe lotniska stacje kolejowe
Baden- Wirtembergia		Baden- Wirtembergia		Baden- Wirtembergia			td> 1 7	6			zakaz palenia		Zakaz palenia	5	Zakaz palenia z wyjątkami 9	1 12
																								awaria				6 10	7 10		zakaz palenia z wyjątkami 10							0
Berlin										1 12
Brandenburg	1	1 7	6	7	zakaz palenia				zakaz palenia z wyjątkami 6					1 12	zakaz palenia z исключениями
Bremen		7							9	1
	Hamburg																								7									12
Hesse	1	zakaz palenia z wyjątkami 1 7	iv id 1	1	Zakaz palenia z wyjątkami 1	1	1 Zakaz palenia z wyjątkami 1	1	1 12		1
Mecklenburg- Vorpommern										1		3
Lower Saxony				6 10				10					10
North Rhine Westphalia		2	6								13	14
Rhineland-Palatinate		1 2		1 7					9	1 11						td>
Saar			6 7			div>	8
Saxony										1 11 12
Saxony-Anhalt	1	7	iv id 7	iv id 1	iv id	zakaz palenia z исключениями 1	1
Schleswig- Holsztyn										7				1	1
Thuringia	1			7					9	1

Irlandiaedit

Republika Irlandii była pierwszym krajem, który wprowadził w pełni wolne od dymu tytoniowego miejsca pracy (marzec 2004). Irlandzka ustawa o wolnym od dymu tytoniowego w miejscu pracy została wprowadzona z zamiarem ochrony pracowników przed używanym dymem i zniechęcenia do palenia w kraju o wysokim odsetku palaczy. W Irlandii główny sprzeciw wobec zakazu pochodzili celnicy. Wiele pubów wprowadziło aranżacje „Na zewnątrz” (zazwyczaj ogrzewane obszary ze schronami). Przeciwnicy spekulowali, że ustawa o wolnych od dymu tytoniowego miejscach pracy zwiększy ilość picia i palenia w domu, ale ostatnie badania wykazały, że tak nie jest.

strona internetowa irlandzkiego Biura ds. kontroli tytoniu wskazuje, że „z oceny oficjalnych danych sektora hotelarstwa wynika, że wprowadzenie tego środka (wprowadzenie w marcu 2004 r.na szczeblu krajowym zakazu palenia w barach, restauracjach itp.) nie miało negatywnego wpływu na gospodarkę. Twierdzi się, że ustawa o zakazie palenia tytoniu przyczyniła się w znacznym stopniu do zamknięcia setek małych wiejskich pubów, przy czym w 2006 r.odnowiono o prawie 440 pozwoleń mniej niż w 2005 r.”

Isle Of ManEdit

zakaz palenia papierosów wszedł w życie na Wyspie Man 30 marca 2008 roku.

IndiaEdit

Chandigarh stało się pierwszym miastem-stanem Indii, które stało się wolne od dymu w lipcu 2007 roku. Działacz społeczny Hemant Goswami podjął pionierską pracę na rzecz uwolnienia Chandigarha od dymu. Zainspirowany sukcesem Chandigarha, ówczesnego ministra zdrowia Unii Dr. Ambumani Ramadoss uchwalił w 2008 r. nowe rozporządzenie w sprawie wolnych od dymu tytoniowego. 2 października 2008 Indie zakazały palenia w miejscach publicznych. Prawie dekadę wcześniej, 12 lipca 1999, ławka Wydziału Sądu Najwyższego Kerala w Indiach zakazała palenia w miejscach publicznych, uznając publiczne palenie za nielegalne (po raz pierwszy na świecie), niekonstytucyjne i naruszające Artykuł 21 konstytucji. Ławka kierowana przez dr Justice K. Narayana Kurup stwierdziła, że palenie tytoniu w miejscach publicznych (w postaci papierosów, cygar, beedów lub w inny sposób) wchodzi w zakres przepisów karnych dotyczących uciążliwości publicznej zawartych w Indyjskim Kodeksie Karnym oraz w definicji zanieczyszczenia powietrza zawartej w ustawach dotyczących ochrony i zachowania środowiska, w szczególności w ustawie o zapobieganiu i kontroli zanieczyszczeń z 1981 r.Sąd Najwyższy w Murli s Deora przeciwko Unii Indii i Ors., uznał szkodliwe skutki palenia w miejscach publicznych, a także wpływ na biernych palaczy, a przy braku przepisów ustawowych w tym czasie, zakaz palenia w miejscach publicznych, takich jak, 1.audytoria, 2. budynki szpitalne, 3. instytucje ochrony zdrowia, 4. instytucje edukacyjne, 5. biblioteki, 6. budynki dworskie, 7. urząd publiczny, 8. transport publiczny, w tym Kolej.

tytoń jest powszechnie uważany za jedno z głównych zagrożeń dla zdrowia publicznego i jest bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialny za około osiem lakh zgonów rocznie w kraju. Stwierdzono również, że leczenie chorób związanych z tytoniem i spowodowana nim utrata wydajności kosztowały kraj prawie Rs. 13 500 crore rocznie, co ponad równoważy wszystkie korzyści płynące z dochodów i zatrudnienia generowanych przez przemysł tytoniowy.

— Sąd Najwyższy Indii, Murli S. Deora przeciwko Unii Indii i Ors w dniu 2 listopada 2001 r.

Filipinyedytuj

zakaz palenia na Filipinach podlega przepisom dwóch ustaw: ustawy o czystym powietrzu z 1999 r. i ustawy o regulacji tytoniu z 2003 r.

Filipińska Ustawa o czystym powietrzu z 1999 r.zakazuje palenia w budynku publicznym lub zamkniętym miejscu publicznym, w tym w pojazdach publicznych i innych środkach transportu, lub w dowolnym zamkniętym obszarze poza prywatnym miejscem zamieszkania, prywatnym miejscem pracy lub należycie wyznaczonym miejscem dla palących.

Wikisource ma oryginalny tekst związany z tym artykułem:

Ustawa o regulacji tytoniu zakazuje również palenia w miejscach publicznych, takich jak szkoły, terminale transportu publicznego, centra handlowe i miejsca zagrożone pożarem, takie jak stacje benzynowe.

popierają planowany zakaz palenia w celu ścisłego wdrożenia przez jednostki samorządu terytorialnego przepisów określonych w ustawie o regulacji wyrobów tytoniowych z 2003 roku. W dniu 16 maja 2017 r. prezydent Rodrigo Duterte podpisał rozporządzenie wykonawcze w sprawie zniesienia publicznych stref dla palących, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, wprowadzając ogólnokrajowy zakaz palenia.

Polskaedytuj

palenie w miejscach publicznych zostało zakazane w Polsce 15 listopada 2010 r.przez zmianę ustawy sejmowej „o ochronie zdrowia przed skutkami używania tytoni i wyrobów tytoniowych”. Zakaz palenia obejmuje wszystkie miejsca publiczne, niezależnie od ich własności, tj. restauracje, puby, zakłady pracy, szpitale, uczelnie wyższe, przystanki i stacje komunikacji miejskiej oraz obiekty sportowe (instytucje szkolnictwa podstawowego i średniego zostały uznane za wolne od dymu tytoniowego już w 1996 r.). Grzywna za złamanie zakazu wynosi do 500 złotych polskich. Właściciele firm, którzy nie stawiają znaków zakazu palenia, mogą zostać ukarani grzywną w wysokości do 2000 złotych, natomiast producenci tytoniu, którzy reklamują swoje produkty jako „mniej szkodliwe” lub „zdrowsze”, mogą zostać ukarani grzywną w wysokości do 200000 złotych.

jednak po dwóch latach obowiązywania zakaz nie wpłynął na liczbę aktywnych palaczy w Polsce. Według sondażu CBOS z 2012 roku, zarówno przed wprowadzeniem zakazu, jak i 2 lata później odsetek palących Polaków był dokładnie taki sam: 31.

Rosjaedit

Rosja była jednym z ostatnich krajów na świecie, które nie wprowadziły przepisów antynikotynowych. Jednak w październiku 2012 roku premier Dmitrij Miedwiediew rozpoczął strategię antynikotynową, która doprowadziła do propozycji rosyjskiego Ministerstwa Zdrowia, aby zaprzestać reklamy, zwiększyć podatek od sprzedaży papierosów i zakaz palenia w miejscach publicznych. Premier ubolewał nad wskaźnikiem śmierci palących w kraju, w którym co roku umiera 400 000 obywateli z przyczyn związanych z paleniem, a to jest również potęgowane przez fakt, że paczka papierosów w Rosji zwykle kosztuje około 1 funta.

1 czerwca 2013 r.weszło w życie surowe prawo mające na celu ochronę zdrowia ludzi przed dymem tytoniowym i konsekwencjami palenia, które wprowadziło zakaz palenia we wszystkich zamkniętych pomieszczeniach publicznych zgodnie z ramową Konwencją WHO o ograniczeniu użycia tytoniu. Na początku osoby nadużywające zakazu palenia nie były karane grzywną – mechanizm był nadal rozważany. Ustawa zakazuje palenia w szkołach i na uniwersytetach, w organizacjach kulturalnych i sportowych, na plażach, na stadionach, na placach zabaw i w szpitalach, w sanatoriach i uzdrowiskach, w biurach organizacji publicznych i na stacjach benzynowych. Palenie jest zabronione na pokładzie samolotu, w metrze i wszelkiego rodzaju transportu publicznego. Od 15 listopada 2013 r. palenie w miejscach pracy, w pobliżu i wewnątrz organizacji edukacyjnych, kulturalnych, sportowych i medycznych, na korytarzach domów, na dworcach kolejowych i lotniskach podlega karze grzywny od 500 do 1500 rubli (15 – 45,5 USD). Zarząd organizacji, w których zakaz został naruszony, będzie musiał stawić czoła surowszym karom. Od 1 czerwca 2014 r. lista zostanie uzupełniona o restauracje i bary, akademiki, hotele, pociągi dalekobieżne oraz perony na dworcach podmiejskich.

Wielka Brytaniaedit

przepisy dotyczące zakazu palenia weszły w życie w Szkocji 26 marca 2006 r., w Walii 2 kwietnia 2007 r., w Irlandii Północnej 30 kwietnia 2007 r. i w Anglii 1 lipca 2007 r. Ustawa została przytoczona jako przykład dobrej regulacji, która miała korzystny wpływ na gospodarkę Wielkiej Brytanii przez Departament biznesu, innowacji i umiejętności, a przegląd wpływu przepisów dotyczących palenia tytoniu przeprowadzony dla Departamentu Zdrowia stwierdził, że nie było wyraźnego negatywnego wpływu na branżę hotelarską pomimo początkowej krytyki ze strony niektórych głosów w handlu pubami.

sześć miesięcy po wdrożeniu w Walii, licencjonowane Stowarzyszenie winiarzy (Lva), które reprezentuje operatorów pubów w całej Walii, twierdziło, że puby straciły do 20% swojego handlu. LVA powiedział, że niektóre firmy były na krawędzi zamknięcia, inne już zamknięte, a nie było optymizmu handlu w końcu powrócić do poprzednich poziomów.

British Beer and Pub Association (Bbpa), które reprezentuje niektóre puby i browary w Wielkiej Brytanii, twierdzi, że sprzedaż piwa była na najniższym poziomie od lat 30.XX wieku, przypisując spadek sprzedaży o 7% w 2007 r. przepisom dotyczącym palenia tytoniu.

według badania przeprowadzonego przez magazyn branżowy Pub i bar „The Publican”, przewidywany wzrost sprzedaży żywności po wprowadzeniu wolnych od dymu miejsc pracy nie nastąpił od razu. Badanie przeprowadzone przez magazyn branżowy na 303 pubach w Wielkiej Brytanii wykazało, że przeciętny klient wydał 14,86 funtów na jedzenie i picie podczas kolacji w 2007 roku, praktycznie identycznie jak w 2006 roku.

badanie przeprowadzone przez Bii (dawniej British Institute of Innkeeping) i Federację licencjonowanych stowarzyszeń winiarzy (FLVA) wykazało, że sprzedaż spadła o 7.3% w ciągu 5 miesięcy od wprowadzenia wolnych od dymu miejsc pracy w dniu 1 lipca 2007 r. Z 2708 odpowiedzi na ankietę, 58% użytkowników stwierdziło, że palacze odwiedzali mniej regularnie, podczas gdy 73% zauważyło, że palący klienci spędzają mniej czasu w pubie.

Stany Zjednoczonedytuj

w USA palacze i firmy hotelarskie początkowo twierdziły, że firmy będą cierpieć z powodu przepisów zakazujących palenia. Jednak przegląd z 2006 roku przeprowadzony przez USA Chirurg generalny stwierdził, że ograniczenia palenia były mało prawdopodobne, aby zaszkodzić firmom w praktyce, i że wiele restauracji i barów może zobaczyć wzrost biznesu.

w 2003 roku Nowy Jork zmienił swoje prawo dotyczące dymu tytoniowego, aby uwzględnić praktycznie wszystkie restauracje i bary, w tym te w prywatnych klubach, co czyni go, wraz z kalifornijskim prawem dotyczącym dymu tytoniowego, jednym z najtrudniejszych w Stanach Zjednoczonych. Departament Zdrowia miasta stwierdził w badaniu 2004, że poziom zanieczyszczenia powietrza zmniejszył się sześciokrotnie w barach i restauracjach po wejściu w życie ograniczeń, a nowojorczycy zgłosili mniej dymu z drugiej ręki w miejscu pracy. Badania wykazały również, że restauracje i bary w mieście prosperowały pomimo prawa wolnego od dymu tytoniowego, ze wzrostem zatrudnienia, licencjami na alkohol i podatkami biznesowymi. Prezes nowojorskiego Stowarzyszenia nocnych klubów zauważył, że badanie nie było w pełni reprezentatywne, ponieważ nie różnicując między restauracjami a klubami nocnymi, reforma mogła spowodować, że firmy takie jak kluby nocne i bary ucierpią. Badanie przeprowadzone w 2006 r.przez Departament Zdrowia Stanu Nowy Jork wykazało, że „CIAA nie miała żadnego znaczącego negatywnego wpływu finansowego na restauracje i bary w perspektywie krótko-lub długoterminowej”. W maju 2011 Nowy Jork rozszerzył wprowadzony wcześniej zakaz palenia, zakazując palenia w parkach, plażach i promenadach, publicznych polach golfowych i innych obszarach kontrolowanych przez Departament parków Nowego Jorku.

wykorzystując dane dotyczące sprzedaży i podatku od tytoniu z 216 miast i powiatów w ciągu 11 lat, naukowcy prognozowali, że siedem Stanów nie będzie miało wpływu gospodarczego, a Wirginia Zachodnia zobaczy 1 procentowy wzrost miejsc pracy w restauracjach, jeśli zostanie przyjęty zakaz palenia w całym stanie. Inne korzyści wynikające z zakazu palenia w barach i restauracjach to poprawa czynności płuc i spadek wskaźnika palenia wśród pracowników. Niektóre dane pochodziły z Departamentu Dochodów Missouri po zakazach palenia w Lake Saint Louis, Kirkwood, Clayton i Ballwin.

wpływ na instrumenty muzyczneedytuj

Instrumenty napędzane mieszkiem-takie jak akordeon, concertina, melodeon i (irlandzkie) Dudy Uilleann – podobno wymagają rzadszego czyszczenia i konserwacji ze względu na Irlandzkie prawo dotyczące dymu tytoniowego. „Third-hand smoke”, stałe cząstki z dymu używanego, które są adsorbowane na powierzchniach, a następnie ponownie emitowane jako gazy lub przenoszone przez dotyk, są szczególnym problemem dla muzyków. Po graniu w zadymionych barach instrumenty mogą emitować nikotynę, 3-etenylopirydynę( 3-EP), fenol, krezole, naftalen, formaldehyd i nitrozoaminy specyficzne dla tytoniu (w tym niektóre nie występujące w świeżo emitowanym dymie tytoniowym), które mogą przedostawać się do ciał muzyków przez skórę lub być ponownie emitowane jako gazy po opuszczeniu zadymionego środowiska. Troska o trzecią rękę dymu na instrumentach jest jednym z powodów, dla których wielu muzyków, reprezentowanych przez New Orleans Musicians’ Clinic, poparło tamtejszy zakaz palenia.

skutki ograniczenia palenia w więzieniach

więzienia coraz bardziej ograniczają palenie tytoniu. W Stanach Zjednoczonych 24 Stany zakazują palenia w pomieszczeniach, podczas gdy Kalifornia, Nebraska, Arkansas i Kentucky zakazują palenia na całym terenie więzienia. W lipcu 2004 Federalne Biuro ds. Więziennictwa przyjęło politykę ochrony swoich obiektów przed dymem. A 1993 USA Orzeczenie Sądu Najwyższego uznało, że narażenie więźnia na dym z drugiej ręki może być uznane za okrutną i nietypową karę (co byłoby naruszeniem ósmej poprawki). Orzeczenie z 1997 roku w Massachusetts ustaliło, że zakaz palenia w więzieniach nie stanowi okrutnej i niezwykłej kary. Wielu urzędników postrzega zakaz palenia w więzieniach jako sposób na obniżenie kosztów opieki zdrowotnej.

z wyjątkiem Quebecu, Wszystkie kanadyjskie prowincje zakazały palenia w pomieszczeniach i Na Zewnątrz we wszystkich swoich zakładach karnych. Urzędnicy więzienni i strażnicy są czasami zaniepokojeni z powodu wcześniejszych wydarzeń w innych więzieniach dotyczących zamieszek, wspierania czarnego rynku papierosów w więzieniu i innych problemów wynikających z całkowitego ograniczenia palenia w więzieniu. W więzieniach doszło do zamieszek podczas wprowadzania w życie zakazu palenia, w wyniku których więźniowie wzniecają pożary, niszczą mienie więzienne, są atakowani, ranni i dźgani. W jednym z więzień w Kanadzie strażnicy zgłaszali trudności w oddychaniu z oparów więźniów palących sztuczne papierosy wykonane z plastrów nikotynowych zapalonych przez iskry z wkładania metalowych przedmiotów do gniazdek elektrycznych. Na przykład w 2008 r. areszt w Orsainville w pobliżu Quebecu wycofał się z zakazu palenia po zamieszkach. Jednak spodziewany wzrost napięcia i przemocy w związku z ograniczeniami palenia nie był na ogół spotykany w praktyce.

zakaz palenia w więzieniach obowiązuje również w Nowej Zelandii, na Wyspie Man oraz w Australijskich Stanach Wiktoria, Queensland, Tasmania, Terytorium Północne i Nowa Południowa Walia. Zakaz Nowej Zelandii został następnie dwukrotnie skutecznie zaskarżony w sądzie, co spowodowało zmianę prawa w celu jego utrzymania.

niektórzy więźniowie omijają więzienne zakazy palenia, tworząc i paląc „teabacco”, czyli plastry nikotynowe lub pastylki do ssania zmieszane z liśćmi herbaty i zwinięte w papier biblijny. Analiza kryminalistyczna tytoniu wytwarzanego z pastylek do ssania z nikotyną zidentyfikowała niektóre potencjalnie toksyczne związki, ale stwierdziła, że tytoń wytwarzany z pastylek do ssania z nikotyną może być mniej szkodliwy niż tradycyjne papierosy tytoniowe.

Zgodnośćedytuj

wprowadzenie ograniczeń w zakresie palenia czasami generuje protesty i prognozy dotyczące powszechnego nieprzestrzegania przepisów, wraz z wzrostem palenia, w tym w Nowym Jorku, Niemczech, Illinois, Wielkiej Brytanii, Utah i Waszyngtonie.

w większości jurysdykcji, w tym w Nowym Jorku, Irlandii, Włoszech i Szkocji, odnotowano wysoki poziom zgodności z przepisami dotyczącymi palenia tytoniu. Słaba zgodność odnotowano w Kalkucie.