op het laatste moment besloot ik naar Marokko te gaan voor het Nour-project. Ik was eerder in het Midden-Oosten geweest en dacht dat ik een perfecte kandidaat zou zijn. Ik had verwacht dat Marokko vergelijkbaar zou zijn met het Midden-Oosten, omdat het dezelfde religie, taal en een soort van dezelfde cultuur heeft. Maar het is Afrika, Er is de Sahara, dus het enige verschil in mijn gedachten was dat er geen winter is in Afrika. Verwachtingen over een bepaald land of cultuur zijn bijna altijd verkeerd. Maar toch heb ik mijn tas vol met T-shirts en shorts ingepakt en mijn Arabische woordenschat herzien.
Winter in Afrika
mijn eerste bevinding was dat Marokko koud is in de winter. Koud en nat. Het regende in Casablanca op de dag dat ik aankwam. Toen ik mensen vertelde over mijn verpakkingsfouten, lieten ze me allemaal foto ‘ s zien van sneeuw in de bergdorpjes die ze een paar dagen geleden namen. Blijkt dat ik in de koudste periode in Marokko aankwam, wat niet zo lang duurt. Om deze reden, ze nooit de moeite genomen om elke vorm van centrale verwarming in hun huizen te installeren, of zet een goede isolatie materialen in hun muren, of sluit de ramen ‘ s nachts. Ik sliep onder drie dekens en ik had geen zin in mijn T-shirts en shorts tot nu toe. Marokkanen lossen dit op door een ‘djallaba’ over hun gewone kleding te dragen. Dit is de lange jurk die je Moslims ziet dragen, maar uit de wintercollectie. In mijn ervaring wordt dit meestal gedragen door oude mannen met baarden. Dit is niet het geval in Marokko. Hier zie je ook kinderen en studenten rondlopen. Het is geen religieuze uitspraak, maar een manier om warm te worden. Marokkanen zijn heel slim, dacht ik.
van Arabisch naar Frans naar Engels
mijn tweede misvatting was de taal. Ik spreek wat basisch Arabisch, ik kan de weg vragen, fruit kopen en zelfs lezen en schrijven in het Arabisch. Ik worstelde, maar ik wilde graag leren. De officiële talen in Marokko zijn Marokkaans Arabisch, Frans en Berbers. Omdat mijn ogen blauw zijn en mijn huid wit, denken mensen dat ik Frans spreek. Wat ik doe, une petit peu. Maar trots antwoord ik in het Arabisch en mensen zijn aangenaam verrast. Dus wat er gebeurt is dat ze me snel volledige verhalen over hun leven vertellen in het Marokkaans Arabisch. Wat voor mij, en later leerde ik elke student van de Arabische taal, klinkt als een mix tussen Frans en Arabisch zonder de klinkers uit te spreken. Dus ik ga terug naar Engels. Ze schakelen terug naar Frans. Ik schakel over op heel slecht Frans en Standaard Arabisch. Ze schakelen over op Standaard Arabisch. En uiteindelijk komen we erachter dat we gewoon Engels moeten spreken. Zo kwam ik erachter dat Marokkanen eigenlijk genieën zijn als het gaat om talen, iedereen studeert in het Frans en kent ten minste één andere taal.
‘We are fucked’
tijdens het werken aan het project interviewden we vrouwen over de gendersituatie in Marokko. In de eerste weken realiseerden we ons dat meisjes van onze leeftijd, ook al zijn ze religieus, helemaal niet conservatief zijn. Er zijn grote problemen in Marokko als het gaat om gendergelijkheid, maar de meeste vrouwen wilden een verandering zien, waren opgeleid en zeer ambitieus. Deze gedachte maakte mij optimistisch over de situatie in Marokko. Het echte probleem van deze generatie is dat ze geen vacatures vinden in hun thuisland. Aangezien Europa al vol zit met Marokkanen, krijgen alleen degenen met de hoogste opleiding en de grootste ambities de kans om daadwerkelijk te vertrekken. Er is een korte Marokkaanse uitdrukking die klinkt als ‘nekt’. Mij is verteld dat de basisvertaling van dit woord, dat noch Arabisch, noch Frans is, noch enige andere algemeen gesproken taal in het gebied, ‘we are fucked’is. Marokko is geen arm land, maar er is veel armoede en veel jonge mensen die moe zijn van de manier waarop de dingen zijn. Hun opties zijn om te proberen om het te veranderen, of proberen om het achter te laten.
Dit bericht is geschreven door Bram van der Heijden. Bram nam deel aan het Nour-project van AIESEC. Het doel van het Nour-project is het overbruggen van de kloof tussen de Arabische en westerse cultuur.