Microplastics (MP) vervuiling meer aandacht heeft gekregen de afgelopen jaren. Hoewel het aantal studies dat de opname van microplastics door vissen documenteert, is toegenomen, hebben minder studies betrekking op de toxicologische effecten van de opname van deze kleine items in wilde omstandigheden. Hier werden MP contaminatie-en effectbiomarkers onderzocht bij drie commercieel belangrijke vissoorten uit de noordoostelijke Atlantische Oceaan. Van de 150 geanalyseerde vissen (50 per soort) had 49% MP. Bij vissen van de 3 soorten werden MP in het maagdarmkanaal, kieuwen en rugspieren gevonden. Vissen met MP hadden significant (p ≤ 0.05) hogere lipide peroxidatie niveaus in de hersenen, kieuwen en dorsale spier, en verhoogde hersenen acetylcholinesterase activiteit dan vissen waar geen MP werden gevonden. Deze resultaten suggereren lipidenoxidatieve schade in kieuwen en spieren, en neurotoxiciteit door lipidenoxidatieve schade en acetylcholinesterase-inductie in relatie tot blootstelling aan MP en/of MP-geassocieerde chemische stoffen. Van de 150 geanalyseerde vissen had 32% MP in de rugspier, met een totaal gemiddelde (±SD) van 0,054 ± 0,099 MP items/g. Op basis van dit gemiddelde en op basis van de aanbeveling van de EFSA voor visconsumptie door volwassenen of de algemene bevolking mogen menselijke consumenten van Dicentrachus labrax, Trachurus trachurus, Scomber colias 842 MP-producten per jaar uitsluitend uit visconsumptie gebruiken. Op basis van het gemiddelde MP in visspier en gegevens (EUMOFA, NOAA) van de visconsumptie per hoofd van de bevolking in geselecteerde Europese en Amerikaanse landen, varieerde de geschatte inname van microplastics door visconsumptie van 518 tot 3078 MP-items/jaar/hoofd van de bevolking. Gezien het feit dat visconsumptie slechts een van de routes is van menselijke blootstelling aan microplastics, benadrukken deze studie en andere in de literatuur de noodzaak van meer onderzoek, risicobeoordeling en het nemen van maatregelen om menselijke blootstelling aan deze deeltjes te minimaliseren. De verontreiniging van het MP en de effecten ervan moeten dus verder worden onderzocht en aangepakt volgens de WHO-benadering “One Health”.