op een dag eind November een paar jaar geleden kwam ik een gemeente tegen in de gang van de tempel. Ze wenste me een fijne Thanksgiving. Toen zei ze: “Oh wacht eens even. Ik wilde je niet beledigen. Vier je Thanksgiving?”Ik antwoordde:” Natuurlijk! Joden vieren Thanksgiving.”Ze lachte, een beetje beschaamd, en ik wenste haar ook een gelukkige Thanksgiving.
Er zijn sterke historische verbanden tussen het jodendom en Thanksgiving. De meeste pelgrims die de eerste Dankzegging vierden waren puriteinen, een tak van het protestantse geloof. De puriteinen identificeerden zich sterk met de historische tradities en gebruiken van de Israëlieten in de Bijbel.in hun zoektocht naar godsdienstvrijheid beschouwden de puriteinen hun reis naar Amerika als precies analoog aan de uittocht van de Israëlieten uit Egypte. Engeland was Egypte, de koning was farao, de Atlantische Oceaan hun Rode Zee, en de puriteinen waren de Israëlieten, die een nieuw verbond met God sloten in een nieuw Beloofde Land. In feite hadden de meeste puriteinen Hebreeuwse namen en er was zelfs een voorstel om Hebreeuws de taal van de koloniën te maken!veel mensen geloven dat de pelgrims het voorbeeld gaven van Thanksgiving na de feestdag van Sukkot, omdat het beide oogstfeesten zijn die plaatsvinden in de herfst. In de Joodse traditie heeft Sukkot een dubbele betekenis: historisch en agrarisch. We wonen in cabines om te herinneren hoe onze voorouders 40 jaar in sukkot leefden in de woestijn. Echter, de Thora verwijst ook naar Sukkot als chag ha ‘ Asif, het feest van de Ingathering. In deze tijd van het jaar in Israël eindigde de oogst en werden de laatste vruchten en gewassen verzameld en opgeslagen. Sukkot staat ook bekend als z ‘ Man simchateinu, de tijd van onze vreugde, zoals onze voorouders dankden voor de afsluiting van de oogst en de overvloed van het land.als naaste lezers van de Bijbel zouden de puriteinen over Sukkot hebben geweten, wat hen misschien heeft geïnspireerd om Dankzegging te vieren. Zoals rabbijn Elias Lieberman, leider van de Falmouth Joodse congregatie in Massachusetts, het in dit nieuwsartikel plaatste:
hoewel we niet zeker kunnen zijn over wat de Pelgrim kolonisten motiveerde om een feest van dankzegging te beginnen, is het waarschijnlijk dat ze bewust gebruik maakten van een model dat bekend is bij hen uit de Bijbel die ze koesterden. Zichzelf ziend als nieuwe Israëlieten in een nieuw “beloofde land”, vonden de pelgrims zeker inspiratie in de Bijbel, in de boeken van Leviticus en Deuteronomium, waarin God de oude Israëlieten opdraagt om het feest der cabines te houden—in het Hebreeuws, Sukkot, “om zich te verheugen voor Adonai, uw God” op het moment van de herfstoogst.
natuurlijk komt het hoofdthema van de feestdag van Thanksgiving van de naam zelf, wat ons herinnert aan het belang van het geven van dank. “Dank u” zeggen is een primaire Joodse waarde. Wanneer een Jood gaat zitten om te eten, zegt hij of zij: “gezegend zijt gij God, dat gij brood van de aarde brengt.”Om te zeggen een zegen over brood bevestigt dat God een rol speelde in het creëren van het universum waar de zon elke dag opkomt en de regen valt en de groei van voedsel mogelijk is.de rabbijnen leerden dat we 100 zegeningen per dag moeten zeggen. Deze leer herinnert ons eraan dat het niet uitmaakt hoe moeilijk het leven kan zijn, we hebben allemaal veel zegeningen zoals gewoon leven, onze gezondheid, onze geliefden en vrienden.traditioneel bereiken we de 100 zegeningen door het bidden van de drie dagelijkse diensten plus het reciteren van de zegeningen voor en na het eten. Maar de rabbijnen stelden ook een paar speciale zegening voor ons voor om de wonderen van alledag te erkennen.bij het zien van de bliksem kan men zeggen: “Gezegend zijt gij God, die de wereld gemaakt heeft.”Als je de oceaan ziet, kun je zeggen:” Gezegend bent u God, die de grote zee gemaakt heeft.”En bij het zien van fruitbomen in bloei, kan men zeggen:” Gezegend zijt gij God, die laat niets ontbreken in de wereld, die goede schepselen en mooie bomen geschapen, ten bate van alle mensen.”
hoe zit het met de andere 97 zegeningen? Ik zou kunnen voorstellen dat we de volgende woorden aanbieden: “Baruch atah Adonai, Gezegend bent u God,” en dan invoegen waar we dankbaar voor moeten zijn – onze familie, onze vrienden, ons Eten, onze huizen, ons land, onze Joodse staat, onze synagoge, en alle van de talloze zegeningen in ons leven.van de historische connecties van de puriteinen met Sukkot en de Thora, tot het primaire belang in het Jodendom van het zeggen van dank aan God voor al onze zegeningen, Dankzegging is een feestdag doordrenkt van Joodse waarden.op deze dankzegging, wanneer we rond de tafel verzameld zijn, zou ik kunnen voorstellen dat we een speciale zegen aanbieden: “Baruch atah Adonai, Gezegend bent u God, die ons de overvloed van voedsel en de zegen van familie heeft gegeven.”