Franz Joseph Gall, (ur. 9 marca 1758, Tiefenbronn, Badenia —zm. 20 sierpnia 1758) – Niemiecki anatom i fizjolog. 22, 1828, Paryż, Ks.), Niemiecki anatom i fizjolog, pionier przypisywania funkcji mózgowych różnym obszarom mózgu (lokalizacja). Zapoczątkował frenologię, próbę poznania indywidualnego intelektu i osobowości z badania kształtu czaszki.
przekonany, że funkcje umysłowe są zlokalizowane w określonych regionach mózgu i że ludzkie zachowanie jest zależne od tych funkcji, Gall założył, że powierzchnia czaszki wiernie odzwierciedla względny rozwój różnych regionów mózgu. Jego popularne w Wiedniu wykłady na temat „cranioscopy” (nazywane przez jego zwolenników frenologią) obrażały przywódców religijnych, zostały w 1802 roku potępione przez rząd austriacki jako sprzeczne z religią i Zakazane. Trzy lata później został zmuszony do opuszczenia kraju.
jego koncepcja funkcji zlokalizowanych w mózgu została udowodniona, gdy francuski chirurg Paul Broca wykazał istnienie ośrodka mowy w mózgu (1861). Wykazano jednak również, że ponieważ grubość czaszki jest różna, powierzchnia czaszki nie odzwierciedla topografii mózgu, unieważniając podstawowe założenia frenologii. Gall jako pierwszy zidentyfikował szarą substancję mózgu z aktywną tkanką (neurony), a białą z tkanką przewodzącą (zwoje).