jest chłodny środowy poranek w pierwszym semestrze mojego drugiego roku. Jedynym powodem, dla którego w ogóle nie śpię, jest to, że jestem pełnoprawnym członkiem Harvard Radio ’ s (WHRB) Record Hospital Department (aka punk rock department), A mój program jest od 3:30 do 5 rano.
niekoniecznie idealne miejsce, ale zazwyczaj Lubię spokój stacji w tym czasie. Dzisiaj jednak jestem chory i biegam na pustym, więc dostaję pozwolenie na włączenie automatycznej listy odtwarzania i powrót do domu. A przynajmniej tak mam zamiar zrobić …
3: 50: katastrofa jest w połowie. Studio BC panel, kiedyś znajomy przyjaciel, jest teraz mylącym wrogiem z przyciskami do oczu i tarczami do zębów. Przez ostatnie 20 minut gorączkowo próbowałem przełączyć się na automatyczny system zamiast ręcznego systemu operacyjnego, żebym mógł w końcu uciec w sen. To trochę zabawne, że dosłownie wybrałem ścieżkę dźwiękową do mojej śmierci-caterwauling akordy gitarowe odzwierciedlają moją rosnącą histerię, gdy wzywam każdego kierownika stacji i kierownika działu na bezskutecznie. I nagle, jak świt, który nadchodzi trzy godziny wcześniej, Bohater puka do okna studia. To Elijah, członek innego wydziału WHRB i jedna z przyjaciółek mojej współlokatorki Hannah.
the Record Hospital Lounge
Hannah; Nie miałem nawet ich numeru, ale wiedziałem, że są na WHRB, więc (jako ostatnia próba rowu) poprosiłem Hannah, aby do nich napisać i sprawdzić, czy mają jakiś pomysł, jak działa automatyzacja. Spodziewałem się w najlepszym razie odpisu lub linku do dokumentu WHRB, jeśli w ogóle się obudzili. Elijah jest tu przede mną i oferuje pomoc. Ale kiedy wyjaśniam im, jakie podejścia próbowałem do tej pory i pytam, jak przełączyć panel w odpowiedni tryb, znowu mnie zaskakują. „Och, właściwie Nie wiem dokładnie, jak to działa. Nigdy wcześniej nie włączałem automatyki. Pomyślałem, że między nami, możemy to rozgryźć.”Następne trzydzieści minut spędziłem próbując i wciąż nie znajdując oficjalnego przewodnika po panelu studia, zanim w końcu zdałem sobie sprawę z mojego błędu: zapomniałem przełączyć jeden przełącznik. Odwracamy go, a potem Elijah i ja świętujemy nasze zwycięstwo wspaniałym snem (i wymianą informacji kontaktowych).
jest to rodzaj społeczności, która inspiruje: nie tylko społeczność, która pochodzi z dawania wiedzy i zasobów łatwo dostępnych dla ciebie, ale społeczność, która pochodzi z samego pokazania się, nawet jeśli nie masz odpowiedzi.
w ciągu tych 30 minut, może sam wymyśliłbym rozwiązanie problemu automatyzacji, ale Elijah upewnił się, że nie muszę walczyć sam w Studio BC. Są moimi najbliższymi przyjaciółmi w kampusie i chociaż oboje mamy większe doświadczenie z radiem niż kiedyś, wciąż chodzimy na swoje koncerty.
budowanie przyjaźni nie zdarza się oczywiście z dnia na dzień; Przyjaźń wymaga czasu i troski.
ale jedną z rzeczy, które kocham najbardziej w Harvardzie, jest to, że kiedy Jesteś tutaj, znalezienie przyjaźni może być tak proste, jak przewracanie (lub przypadkowo nie przewracanie!) przełącznik.