Streszczenie
częstość występowania zakażeń Candida wzrasta na całym świecie. Poważną naturę tych zakażeń potęguje rosnący poziom lekooporności. Informujemy, że niektóre miody mają znaczącą aktywność przeciwgrzybiczą przeciwko izolatom klinicznym gatunków Candida. Co ważne, minimalne stężenie hamujące tych miodów byłoby możliwe do osiągnięcia w warunkach klinicznych.
wprowadzenie
miód jest stosowany jako lek od tysięcy lat i stwierdzono, że jest skutecznym środkiem przeciwdrobnoustrojowym 1. Ta aktywność przeciwdrobnoustrojowa wynika głównie z produkcji nadtlenku wodoru z glukozy i tlenu przez oksydazę glukozową, enzym pochodzący z pszczół 2. Miód z niektórych gatunków flory Leptospermum pochodzący z Australii i Nowej Zelandii zawiera dodatkowe składniki fitochemiczne, które dodatkowo zwiększają jego działanie przeciwbakteryjne 3. Dokładny charakter tych składników nie został jeszcze określony.
chociaż kilka badań in vitro wykazało właściwości antybakteryjne miodu 3-5, kilka zbadało działanie przeciwko grzybom. Częstość występowania zakażeń grzybiczych wzrasta zarówno w środowisku lokalnym, jak i szpitalnym, z Candida spp. wśród wiodących organizmów. Candida albicans powoduje zakażenia jamy ustnej, ponad 50% przypadków kandydemii 6-9 i ponad 90% kandydozy pochwy 10, 11. Ostatnio w badaniach klinicznych odnotowano zwiększoną liczbę przypadków występowania innych gatunków niż C. albicans Candida. Candida glabrata stała się dominującym non-C. gatunki albicans Candida zaangażowane w infekcje krwi i pochwy 9, 12-14, podczas gdy Candida dubliniensis jest często zamieszana w kandydozę jamy ustnej i gardła 15. Zakażenie innymi gatunkami C. albicans Candida ma istotne implikacje kliniczne, ponieważ wiele z nich jest opornych na konwencjonalne leczenie przeciwgrzybicze oparte na triazolu. Inne konwencjonalne terapie przeciwgrzybicze są toksyczne lub o ograniczonej skuteczności i istnieje rosnące zapotrzebowanie na nowe silne środki przeciwgrzybicze. Celem niniejszego badania było określenie skuteczności różnych miodów przeciwko izolatom klinicznym C. albicans, C. glabrata and C. dubliniensis.
materiały i metody
Izolaty kliniczne C. albicans, C. glabrata i C. dubliniensis badano na czterech różnych miodach: nieprzetworzonym miodzie Jarrah o aktywności nadtlenku wodoru (całkowita aktywność przeciwbakteryjna (opisana w 16) odpowiadająca 30,2% fenolu 17); Medihoney® antybakteryjna bariera miodu, zastrzeżona mieszanka miodów Leptospermum i nadtlenku wodoru (aktywność fitochemiczna ≥18% fenolu). odpowiednik); Comvita® wound care 18+, czysty miód Leptospermum (aktywność fitochemiczna ≥18% ekwiwalentu fenolu); i sztuczny miód, używany do symulacji wysokiego poziomu cukru występującego w miodzie (7,5 g sacharozy, 37,5 g maltozy, 167,5 g glukozy i 202,5 g fruktozy w 85 ml jałowej wody).
minimalne stężenie hamujące (MIC) każdego miodu określono w oparciu o metodę mikrodylucji NCCLS 18. Pięćdziesiąt procent (w/v) roztworów podstawowych miodu w pożywce RPMI – 1640 (z glutaminą i bez wodorowęglanu (Sigma)) przygotowano bezpośrednio przed każdym badaniem i filtr sterylizowano za pomocą filtrów porów 0,2 µm (Millipore). Roztwory podstawowe rozcieńczono następnie pożywką RPMI-1640 W 96-studzienkowych płytkach mikrotitry, aby uzyskać końcowe stężenia miodu, które zwiększały się o 1% (w/v). Zawiesiny izolatów Candida przygotowano w jałowej 0,85% soli fizjologicznej, a przepuszczalność przy 530 nm dostosowano do 80-88%. Zawiesiny rozcieńczono w pożywce RPMI–1640 i dodano 25 µl do każdej studzienki płytki mikrotitry natychmiast po przygotowaniu roztworów miodu, uzyskując końcowe inokulum 0,5-2,5×103 cfu/ml. Po inkubacji w temperaturze 35oC przez 24 h, Mic zapisano jako najniższe stężenie miodu, które uniemożliwiało widoczny wzrost. Każdy izolat Candida był testowany w dwóch egzemplarzach, a testy powtórzono w oddzielnym dniu. Do oceny statystycznie istotnych grup wykorzystano test U Manna-Whitneya. Korelacje przeprowadzono za pomocą testu ranga-kolejność Spearmana.
wyniki
wyniki wrażliwości C. albicans, C. glabrata i C. dubliniensis na różne miody przedstawiono w tabeli 1. Miód Jarrah był znacznie bardziej aktywny wobec trzech gatunków Candida (P < 0,00001). Aktywność przeciwgrzybicza miodów kwiatowych była znacznie większa niż miód sztuczny wobec C. albicans i C. glabrata (P <0,002), ale dla C. dubliniensis tylko miód Jarrah był znacznie aktywniejszy (P < 0,00001). C. dubliniensis był bardziej podatny na działanie osmotyczne wszystkich miodów i na działanie przeciwgrzybicze miodu Jarrah, wykazując znacznie niższe Miki niż inne gatunki (P < 0,00001). C. glabrata, który jest z natury mniej podatny na wiele konwencjonalnych leków przeciwgrzybiczych 19, był najmniej podatny na badane miody (P < 0, 00001).
podatność gatunków Candida na różne rodzaje miodów
| . | Candida species (n) . | ||
|---|---|---|---|
| . | C. albicans (18) . | C. glabrata (10) . | C. dubliniensis (10) . |
| Jarrah | 18.5±2.7** | 29.9±2.8** | 15.4±2.8** |
| Medihoney® Antibacterial Honey Barrier | 38.2±2.9** | 43.1±4.2* | 34.6±2.5 |
| Comvita® Wound Care 18 + | 39.9±1.7** | 42.6±2.8** | 33.4±2.5 |
| Artificial honey | 42.6±1.8 | 44.7±2.7 | 34.3±2.4 |
| . | Candida species (n) . | ||
|---|---|---|---|
| . | C. albicans (18) . | C. glabrata (10) . | C. dubliniensis (10) . |
| Jarrah | 18.5±2.7** | 29.9±2.8** | 15.4±2.8** |
| Medihoney® Antibacterial Honey Barrier | 38.2±2.9** | 43.1±4.2* | 34.6±2.5 |
| Comvita® Wound Care 18 + | 39.9±1.7** | 42.6±2.8** | 33.4±2.5 |
| Artificial honey | 42.6±1.8 | 44.7±2.7 | 34.3±2.4 |
aValues show mean minimum inhibitory concentration (% (w/v) honey)±standard deviation.
P < 0.002;
P < 0.00001. P values assessed in comparison to artificial honey.
podatność gatunków Candida na różne rodzaje miodów
| . | Gatunek Candida (n) . | ||
|---|---|---|---|
| . | C. albicans (18) . | C. glabrata (10) . | C. dubliniensis (10) . |
| Jarrah | 18, 5±2, 7** | 29, 9±2, 8** | 15, 4±2, 8** |
| medihoney® antybakteryjna bariera MIODOWA | 38,2±2.9** | 43.1±4.2* | 34.6±2.5 |
| Comvita® Wound Care 18 + | 39.9±1.7** | 42.6±2.8** | 33.4±2.5 |
| Artificial honey | 42.6±1.8 | 44.7±2.7 | 34.3±2.4 |
| . | Candida species (n) . | ||
|---|---|---|---|
| . | C. albicans (18) . | C. glabrata (10) . | C. dubliniensis (10) . |
| Jarrah | 18.5±2.7** | 29.9±2.8** | 15.4±2.8** |
| Medihoney® Antibacterial Honey Barrier | 38.2±2.9** | 43.1±4.2* | 34.6±2.5 |
| Comvita® Wound Care 18 + | 39.9±1.7** | 42.6±2.8** | 33.4±2.5 |
| Artificial honey | 42.6±1.8 | 44.7±2.7 | 34.3±2.4 |
aValues pokazują średnie minimalne stężenie hamujące (% (w/v) miodu)±odchylenie standardowe.
p< 0.002;
p< 0.00001. Wartości p oceniane w porównaniu z miodem sztucznym.
profile oporności na leki były dostępne dla 20 izolatów. Dwanaście z nich było opornych lub wrażliwych-zależne od dawki itrakonazolu i (lub) flukonazolu. Wszystkie te Izolaty były hamowane przez miód, bez statystycznej zależności między wrażliwością przeciwgrzybiczą a wrażliwością na miód (P > 0,05).
dyskusja
ograniczone obserwacje wykazały, że miód działa hamująco na C. albicans w witro20–22, jednak w żadnym z tych badań nie stosowano standaryzowanych miodów ani metod oznaczania. Tylko w jednym opublikowanym badaniu wykorzystano miód o znanej aktywności równoważnika fenolu do badania aktywności przeciwgrzybiczej 23. W pracy porównano działanie miodu pastewnego z miodem Leptospermum na grzyby dermatofitowe. Zgodnie z wynikami obecnego badania stwierdzono, że miód typu nadtlenku wodoru ma większe działanie przeciwgrzybicze.
obecne badanie nie wykazało statystycznej zależności między wrażliwością przeciwgrzybiczą a wrażliwością na miód. Ma to szczególne znaczenie, biorąc pod uwagę wzrost oporności na leki azolowe wśród izolatów Candida 8, 24, 25 oraz stwierdzenie, że profilaktyka oparta na azolach zwiększa ryzyko zakażenia wirusem non-C. gatunki albicansCandida, które mogą być mniej wrażliwe na zwykłe dawki leku 6, 24.
chociaż badanie to wykazuje działanie przeciwgrzybicze miodu in vitro, istnieją pewne praktyczne względy dotyczące jego stosowania in vivo. Po pierwsze, miód ogranicza się do leczenia miejscowego i nie może być stosowany w leczeniu kandydemii, najpoważniejszej postaci kandydozy. Jednakże, ponieważ głównym czynnikiem ryzyka infekcji krwiobiegu jest kolonizacja lub zakażenie miejsc zewnętrznych, takich jak cewniki zamieszkujące lub śluzówki jamy ustnej lub pochwy19, miód może być stosowany profilaktycznie, aby zapobiec poważniejszym infekcjom. Stwierdzono, że cały miód umieszczony bezpośrednio wokół cewników jest co najmniej tak samo skuteczny jak powidon jod 26 lub mupirocyna 27 w zapobieganiu zakażeniu miejsca wyjścia. Po drugie, ponieważ miód jest rozpuszczalny w wodzie, może być rozcieńczany lub usuwany przez płyny ustrojowe, zwłaszcza ślinę w jamie ustnej. Badanie pilotażowe przeprowadzone przez English et al. U pacjentów, którym podawano „skórę miodową” do rozgryzania i żucia stwierdzono znaczne zmniejszenie średniej liczby płytek i miejsc krwawień; tę samą technikę można zastosować w leczeniu kandydozy jamy ustnej. W innych miejscach ciała regularne stosowanie 100% miodu utrzymywałoby stężenie znacznie powyżej pożądanego MIC. Miód może być również włączony do pessary w leczeniu kandydozy pochwy. Inną praktyczną kwestią jest obecność katalazy w płynach ustrojowych, która może zmniejszyć aktywność nadtlenku wodoru. Jednak doniesienia o przypadkach i badania kliniczne sugerują, że zachowana jest wystarczająca aktywność, aby miód był skuteczny w warunkach klinicznych 29, 30. Wyniki obecnego badania przemawiają za kontrolowanymi badaniami klinicznymi w celu ustalenia miodu jako miejscowego środka przeciwgrzybiczego.
podziękowania
praca ta została wsparta przez Komitet ds. badań i Rozwoju Wsi (Rural Industries Research and Development Corporation) Honeybee Committee grant numer US-128. Izolaty kliniczne zostały uprzejmie dostarczone przez Westmead Hospital Institute of Clinical Pathology and Medical Research, Sydney, Australia; i Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran. Próbki miodu zostały dostarczone przez Medihoney Pty. Ltd., Queensland, Australia; Comvita Medical Ltd., Tee, Nowa Zelandia; oraz Western Australian Beekeepers Association.
,
.
,
,
, vol.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
.
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
itp.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
itp.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, T.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
.
,
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
,
i in.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
.
.
(strona
–
)
itp.
tom.
(str.
–
)
,
,
.
,
,
, Tom.
(strona
–
)
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)
,
.
,
,
, Tom.
(str.
–
)