Okluzyjne bandażowanie ran o zmniejszonym krążeniu sprzyja rozwojowi bakterii beztlenowych i martwicy :opis przypadku | Tanger

Prezentacja przypadku

wcześniej zdrowy i aktywny 53-letni Szwed, który pracował na pełny etat w przemyśle metalowym, cierpiał na artrozę prawego kolana i od 2011 roku doświadczał epizodów bólu w prawym uchu. Pacjent został ranny, gdy 400-kilogramowe metalowe urządzenie spadło na prawą nogę podczas pracy (13 marca). W czasie wypadku pacjent miał na sobie buty i ubrania ochronne. Występował z powierzchownym otarciem (15 cm × 3 cm) na przedniej części prawej nogi, bez silnego krwawienia i obrzęku prawej kostki. Zdjęcia rentgenowskie i badania krwi wykluczyły złamanie i niewydolność narządów (rys. 1). Został oceniony przez lekarza prowadzącego w Szpitalu Uniwersyteckim w Linköping. Interwencja chirurgiczna lub rewizje nie były wskazane, a pacjent został zwolniony z zaleceniem miejscowych środków antyseptycznych i uniesienia nogi podczas siedzenia lub leżenia.

asystent pielęgniarski w Centrum Zdrowia Pracy opiekował się otarciem pacjenta; był regularnie pokrywany przez 4 tygodnie co drugi dzień bandażem okluzyjnym (mepilex foam dressing, Mölnlycke Health Care, Szwecja), materiałem opatrunkowym do ran.to jest rutynowo używane w ośrodkach zdrowia. Pacjent w tym okresie nie miał gorączki i sam nie zmieniał opatrunku. Nie ma żadnego dokumentu o tym, że kontaktował się z Departamentem chorób zakaźnych lub ośrodkiem zdrowia w tym okresie. Zauważył, że wrzód wytwarzał zapachowe wydzieliny, ale pielęgniarka nie doświadczyła sytuacji, którą należy skierować do specjalisty. Pacjent został skierowany do szpitala (13 kwietnia) z powodu widocznej martwicy mięśni, której towarzyszy żółta, zapachowa wydzielina na dnie wrzodu na przedniej części prawej nogi (rys. 2). Pacjent nie miał gorączki, a jego parametry życiowe były stabilne, chociaż miał rozproszone zaczerwienienie i obrzęk wżerowy na prawej nodze. Analiza laboratoryjna wykazała prawidłowe białe krwinki, kreatyninę, elektrolity i białko C-reaktywne 30 (<5 mg/l).

stan lokalny powodował rewizję wrzodów i oczyszczenie martwicy tkanki mięśniowej. Jednak nie było oznak ostrego stanu zapalnego w okolicy wrzodów i w odniesieniu do ciężkiej martwicy i znacznego wzrostu bakterii beztlenowych wraz z bakteriami gram-dodatnimi w biofilmie, istniało ryzyko rozwoju większego obszaru wrzodowego z upośledzonym gojeniem. Stan kliniczny pacjenta był stabilny. Podawanie dożylne meropenemu (3 × 1 g) rozpoczęto natychmiast po zabezpieczeniu hodowli z krwi i wydzielania wrzodów. Kultura z wydzieliny wrzodowej ujawniła wzrost Staphylococcus aureus, Streptococcus beta grupy hemolitycznej G, Clostridium innocuum i Bacterioides thetaiotaomicron. Owrzodzenie leczono zachowawczo miejscowym zastosowaniem antybiotyku w postaci żelu zawierającego 250 mg wankomycyny i czynnika wzrostu hepatocytów (HGF w 100 J. M. antitrombin III Baxter) i chlorku sodu przez 2 dni, a następnie przez 5 dni antytrombiny III i chlorku sodu. Opatrunek obejmował sterylne kompresy bawełniane, które zmieniano codziennie w ciągu pierwszego tygodnia.

pierwsze oznaki świeżego krwawienia obserwowano w ciągu 1 tygodnia (ryc. 3), a pacjent został zwolniony z doustną amoksycyliną + clavulanacid i metronidazolem 3 × 500 mg. Pacjent nauczył się ubierać wrzody w domu sterylnymi bawełnianymi kompresami i raz w tygodniu uczestniczył w regularnych kontrolach w klinice. Antybiotykoterapia została przerwana po 20 dniach leczenia, a pacjent powrócił do pracy w pełnym wymiarze godzin w ciągu 4 tygodni. Kontrola kontrolna wykazała całkowite wyleczenie wrzodu (rys. 4).